افتونیوز| طی روزهای اخیر، بحث احداث سدهای خرسان و ماندگان  به موضوع مهم و اول رسانه ها و گفتگوهای مردم استان و بویراحمد تبدیل شده است. دنای شمالی که از نظر تقسیمات کشوری در سال‌های نه چندان دور به اصفهان واگذار شده است اما به جهت مدیریت یکپارچگی اکوسیستمی، حفاظت محیط زیستی این قسمت را از سال ۶۹ به اداره محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد واگذار کردند.

شورای عالی محیط زیست ایران در  ۱۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، با حضور هشت وزیر، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، استاندارد، مدیریت بحران، چهار استاد دانشگاه و به ریاست《رئیس جمهور شهید》 برگزار شده است، ۳۰ خرداد ماه ۱۴۰۳ این مصوبه به استان کهگیلویه و بویراحمد ابلاغ شد.

از ابتدای واگذاری دنای شمالی انگشت اشاره به سمت نماینده بویراحمد و استاندار وقت رفت و آنها به انفعال و سکوت محکوم شدند.

سناریویی که در حالت مشابه برای محمد بهرامی و یدالله رحمانی در حال تکرار است اما با یک تحقیق ساده و نگاه منطقی و خالی از غرض، قصه پر غصه دنا در انتهای دولت قبل در عین سکوت مسئولان و نماینده وقت نسخه اش پیچیده شد اما آیا برخی مدعیان از خود می پرسند سهم دولت قبل و نماینده سابق در شرایط پیش آمده چقدر است؟ یا صرفا متر و مقیاس عشیره ای _ سیاسی در دست گرفته و…

به هر صورت، در همهمه ایجاد شده حامیان روشنفکر به نماینده بویراحمد می تازند اما در این مرقومه قصد داریم به شیوه واقع بینانه به سهم هر یک از کنشگران در مساله ایجاد شده در دنا بپردازیم.

اکنون از مقدمات عبور کنیم و روزی را بخاطر بیاوریم که مهدی روشنفکر در جریان مخالفت‌ها با احداث سد تنگ سرخ در جلسه شورای اداری پاتاوه اظهار نظر عجیبی داشت و گفت:

《 اگر در اجرای سد تنگ سرخ در ۱۱ سال سئوال می‌کردند شاید مخالف اجرا می‌بودم، اما اکنون پروژه در حال اجرا می‌باشد و مردم آن منطقه نسبت به زندگی تغییر ایجاد کردند و هزینه‌های زیادی در این سد صرف شده است.》مهدی روشنفکر در حالی دلیل عدم مخالفتش با احداث سد تنگ سرخ و انتقال بسیاری از آب سد تنگ سرخ به شیراز را ‌پیشرفت پروژه اعلام کرده که بارها تکرار کرده قبل از وی پیشرفت پروژه سد تنگ سرخ ناچیز و کمتر از ده درصد بوده است.

 از تنگ سرخ به سراغ سد خرسان برویم مهدی روشنفکر در جریان ساخت سد خرسان در مجلس تنها جهت تبلیغات رسانه ای  به یک تذکر و مقایسه مردم سادات محمودی با مردم استان‌های کویری بسنده کرد و دیگر حتی در ظاهر  وارد دعاوی سد خرسان نشد و مخالفتی با ساخت سد خرسان نکرد مگر میشود با یک تذکر مانع اجرای سد شد؟ به گونه ای که یکی از فعالان محیط زیست استان بعد از صدور رای در استوری خود اعلام کرد مهدی روشنفکر کوچکترین حمایتی از مخالفان اجرای سد خرسان نداشته و با ما همکاری نداشت اما مهدی روشنفکر چند روز بعد از تذکر تبلیغاتی و ظاهری در مجلس در مخالفت با ساخت سد خرسان،  در جمع اصحاب رسانه نیز با اظهارنظر هایی شبیه سد تنگ‌سرخ نظر خود در مورد سد خرسان را اعلام کرد و گفت:

《خیلی از این مردم اومدن رضایت دادند و اعلام‌کردیم طبق اون چیزی که کارشناسان در اختیار ما قرار داددند حکایت از آن دارد که یه آسیب‌هایی در آینده به این مرز بوم، به دنا و به مردمی در این منطقه سکنی و سکونت دارند آسیب‌هایی وارد میشه اما اینم منطقی بود کار را شروع کردند اعتباراتی اوردند قرار شد تا به نتیجه رسیدن سد، خدماتی مانند گاز و برق و آب در اختیارشان قرار بگیرد گرچه بر اساس بررسی‌های صورت گرفته اکثرا مردم اومدن رضایت دادند که دوست داریم این سد اجرایی شود》

در سفری که به همراه استاندار به منطقه سادات محمودی داشتند نیز خطاب به سید علی  احمدزاده استاندار وقت اعلام کردند:《 به مردم خدمات بدهید و از آنها تعهد بگیرید که بعد از ساخت سد تخلیه کنند》

مبرهن است، مهدی روشنفکر کوچکترین مشغله‌ای برای ساخت سد خرسان نداشته است و تذکر وی در مجلس صرفا استفاده تبلیغاتی داشته است  زیر اگر به ان موارد باور قلبی و عقلی داشت تحت هیچ شرایطی اعتراف نمیکرد با ساخت سد خرسان به دلیل هزینه های صرف شده موافق است. و از استاندار بخواهد از مردم تعهد بگیرد بعد پایان ساخت سد روستاها را تخلیه کنند.

موضوع مهم دیگری که اثبات میکند مهدی روشنفکر نسبت به ساخت سد خرسان اطلاعات خاصی نداشت و نسبت به ساخت آن مخالفتی نداشت این است که با وجودی در جمع اصحاب رسانه و کلیپی که در فضای رسانه استان نیز وایرال گردید اعتراف میکند به نظر کارشناسان ساخت سد خرسان برای این مرز بوم، برای دنا آسیب‌های فراوانی دارد اما برای توجیه ادامه ساخت سد خرسان به هزینه های انجام شده اشاره میکند و همچنین به رضایت مردم سادات محمودی از ساخت سد اشاره میکند  یعنی در نگاهی سطحی  اگر مثلا مردم چند روستا رضایت دهند دیگر مشکلی نیست در حالی زندگی مردم سادات محمودی فقط یکی از ده‌ها آسیب حاصل از ساخت این سد می باشد و بعد از این صحبت در جمع اصحاب رسانه، نامه مخالفت دهیاران و شورای سادات محمودی علیه سد خریان منتشر گردید.

در جریان سد ماندگان نیز که عملیات اجرایی آن مربوط به سال های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ می باشد نیز صحبت یا واکنش خاصی در هیچ فضایی از  مهدی روشنفکر وجود ندارد یعنی از این اتفاق با این اهمیت که بر سرنوشت زاگرس و دنا و بویراحمد تاثیرگزار بود بی خبر بود. یا از ساخت این سد خبر داشت اما مانند سد خرسان مخالفتی با ساخت  سد ماندگان نداشت. که در هر دو حالت باید پاسخگوی مطالبات مردم باشد و اینه چرا در کنار مردم قرار نگرفت و ساخت سد ماندگان برایش اهمیتی نداشت. نمیتوان با سکوت و پنهان‌کاری، حافظه تاریخ را پاک کرد.

در واگذاری نگهداری دنای شمالی نیز که گویا جلسات داخلی اصفهان و رایزنی‌های مدیران اصفهانی با مدیران کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۴۰۲ صورت گرفته است و در بهمن ۱۴۰۲ استان اصفهان این موضوع را  تصمیم نهایی گرفته است و برای تبدیل به مصوبه این موضوع در سی هشتمین جلسه شورای عالی محیط زیست ایران طرح گردیده است و در اردیبهشت ۱۴۰۳ به تصویب نهایی شورایعالی محیط زیست رسید. در آن موضوع نیز مهدی روشنفکر به نقل از بازیار نامزد انتخاب مجلس بویراحمد در انتخابات ۱۴۰۲ در اقدامی عجیب مدعی شده بود واگذاری مراقبت دنای شمالی مربوط به دوره زارعی ست و بنده اجازه اجرای آن را ندادم غلام‌محمد زارعی فردای آن روز نه تنها اعلام کرد این مصوبه مربوط به ۱۴۰۲ و اردیبهشت ۱۴۰۳ است بلکه غیر مستقیم مهدی روشنفکر را تهدید کرد که اگر نیاز باشد اسناد را در اختیار مردم قرار خواهد داد.

در این شرایط که توقف سد خرسان و ماندگان حتی برای مسئولان استانی یک مطالبه تبدیل گردیده مطالعه گفتار و رفتار ناامیده کننده نمایندگان مجلس بویراحمد در سال‌های گذشته  که باید نماد مطالبه گری و دفاع از حقوق این مردم محروم و مظلوم باشند سبب یاس و نومیدی شده است  که مردم و حتی کارکنان دولت در استان در امر مطالبه گری و دفاع از حقوق مردم از این نمایندگان مردم جلوتر هستند.