افتونیوز|  چند ماه از انتصاب شهلا محمدحسینی گوشه به‌عنوان مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری کهگیلویه و بویراحمد می‌گذرد، اما هنوز نه خبری از او در رسانه‌هاست، نه نشانی از برنامه و حرکت در میدان عمل.

نه نشست تخصصی، نه گزارش عملکرد، نه طرح توانمندسازی و نه حتی یک گفت‌وگوی کوتاه درباره مسائل زنان و خانواده در استان.تنها خبری که از وی در فضای مجازی است همان معارفه به عنوان مدیرکل است.

گویی دفتر امور بانوان، به جای محور بودن در سیاست‌گذاری حوزه زنان، به اتاقی خاموش و خلوت‌ در دل استانداری تبدیل شده است. در شرایطی کنونی اجتماعی و اقتصادی که باید این دفتر نقش پررنگی در موضوع ها و مسایل خانواده ها داشته باشد اما کاملا بی برنامه و بی اثر است.

بر اساس وظایف ابلاغی وزارت کشور، مدیرکل امور بانوان باید در حوزه‌هایی چون اشتغال و کارآفرینی زنان، تحکیم بنیان خانواده، مقابله با آسیب‌های اجتماعی، اجرای سیاست‌های جمعیتی، آموزش و توانمندسازی، و افزایش حضور زنان در مدیریت استان فعال باشد.

اما نه از برنامه‌ مشخص خبری است، نه از اقدام میدانی و نه حتی از ارتباط با جامعه‌ی زنان چون اگر چیزی بود قطعا گزارش آن به مردم و رسانه‌ها داده میشد و حتی در جامعه چیزی قابل لمس دیده نشد و شاید بر روی کاغذ باشد که آن هم....

در حالی که بانوان این استان درگیر هزار دغدغه‌ی واقعی‌اند — از بیکاری و مشکلات معیشتی گرفته تا نبود حمایت در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی — مدیرکلی که باید صدای آن‌ها باشد، در سکوتی کامل به سر می‌برد.

در جلسات رسمی استان، نامش هست اما اثری از عملکردش نیست. در گزارش‌های استانی، دفتر امور بانوان فقط یک عنوان اداری باقی مانده که بیشتر شبیه ویترینی تشریفاتی است تا نهادی اثرگذار.

در استان ما که درصد بالایی از زنان سرپرست خانوار با کمترین امکانات زندگی می‌کنند، نبود سیاست‌گذاری منسجم و پیگیری میدانی، یعنی غفلت از نیمی از جمعیت استان.

خانم محمدحسینی گوشه باید بداند که مسئولیتش تنها حفظ صندلی در ساختمان استانداری نیست؛ مسئولیت او شنیدن، دیدن و عمل‌کردن است.

انتظار از مدیرکل امور بانوان، حضور در کنار زنان است نه پشت درهای بسته‌ی اداری.

خانم مدیرکل، رفتن به دیشموک و زیلایی و بهمئی و بررسی مشکلات جامعه هدف احتمالا انتظار زیادی است!

حداقل یک روز از پشت میزتان بلند شوید، ۵۰۰ متر از ساختمان استانداری پایین‌تر بروید، در پارک بانوان یاسوج جلسه ای بگذارید و پای حرف زنانی بنشینید که قرار است شما نماینده‌ی صدایشان باشید.