افتونیوز - یادداشت مخاطبان

بویار پارسه

نقل قولی از محمد بهرامی، نماینده مردم شریف بویراحمد، دنا و مارگون دیدم با این مضمون که: " خیلی از جوان‌های ما بیکار هستند ولی چون هنری ندارند، تخصصی ندارند، جایگاهی هم ندارند واقعیتش ..."

در ابتدا گمان بردم که چنین حرفی نمی‌تواند درست باشد و از کنارش گذشتم. اما وقتی کلیپ آن را دیدم سکوت را جایز ندانستم، هرچند هنوز احتمال اندکی می‌دهم که شاید تقطیع شده باشد. ولی در هر صورت از جناب آقای بهرامی و گروه رسانه‌ای ایشان انتظار می‌رود که اگر این سخن تحریف شده، فوراً تکذیب کنند. و اگر نه، و واقعاً گفته شده است، باید صریح و بی‌پرده توضیح بدهند و رسماً عذرخواهی کنند. این حداقل کاری است که از یک نماینده مجلس انتظار می‌رود.

بی‌هیچ تعارفی؛ در شرایط پیچیده‌ای که امروز ایران و جهان درگیر آن است، سخن یک نماینده مجلس، آخرین چیزی است که شاید بخواهم درباره‌اش درنگ کنم. اما وقتی پای توهین به جوانان این سرزمین – و به‌خصوص جوانان استان کهگیلویه و بویراحمد – در میان باشد، سکوت خیانت است.

این روزها موسم"سوار بر سخن شدن" چهره‌های استانی نزدیک می‌شود؛ همان‌هایی که برای رسیدن به صندلی‌ها، نزاع می‌کنند، ولی وقتی به قدرت رسیدند، حرف و عملشان تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد. خطاب به آقای بهرامی و همه‌ی هم‌قطاران و چه بسا رقبای ایشان باید گفت: عالیجنابان! به‌جای آنکه پاسخگوی وعده‌ها و مسئولیت‌های نمایندگی خود باشید، جوانان بیکار استان را متهم می‌کنید به نداشتن هنر و تخصص؟

اگر هنری نیست، اگر جایگاهی نیست، دستگاه‌های تحت مسئولیت و نظارت شما در کار آموزش و زیر ساخت ها چه کرده اند و چه می کنند؟ شما که سال‌هاست چارچنگول به صندلی‌های مدیریتی چسبیده‌اید، چه کرده‌اید برای آموزش، برای ایجاد زیرساخت، برای فرصت‌سازی؟

شاید شما و امثال شما جز به جهت امر خطیر نمایندگی پای تان را و دیدتان را از استان فراتر نبرده اید، پس لا اقل از من و هم‌نسلان من – که دانشگاه‌ها و صنعت این کشور را شخم زده‌ایم – بشنوید که جوان کهگیلویه و بویراحمدی نه تنها کم‌ظرفیت و کم‌استعداد نیست که اتفاقا در فضای علمی و صنعتی این مملکت او نماد سخت‌کوشی، استعداد و سالم کار کردن است.
این را خوب آویزه گوش تان کنید چون جوان کهگیلویه و بویراحمدی کم استعداد و کم ظرفیت نیست؛ کم فرصت است کم امید شده است. بیکاری تقصیر جوان نیست، تقصیر سیاست گذاری های غلط و نبود زیر ساخت است.

گویند: " پادشاهی به کشتن بی گناهی فرمان داد." بیچاره که علت را جویا شد پادشاه گفت: "خاموش! که من به بی گناه کشتن تو عذری دارم." الان جا دارد جناب نماینده محترم بفرمایند به بی گناه کشتن و بی هنر خواندن جوان کهگیلویه و بویراحمدی وی را چه عذر و دلیلی است؟ وقتی صاحب جایگاه و مسئولیت بجای پاسخگویی، قربانی را مقصر جلوه دهد؛ یعنی همه چیز وارونه است. نماینده ای که باید برای اشتغال، سرمایه گذاری و توسعه استان بجنگد، ساده ترین راه را انتخاب می کند: انداختن تقصیرها بر گردن همان نسلی که قربانی بی برنامه گی ها است.

اگر مهارتی کم است، اگر هنری کاستی دارد، وظیفه شما و دستگاه‌های کشور است که آموزش بدهید، حمایت کنید، فرصت بسازید. نه اینکه پشت تریبون بنشینید و زخم جوانان را عمیق‌تر کنید. نمی دانم در جایگاه نمایندگی تان به این مسائل هم توجه دارید یا خیر؛ در ایران امروز، مشکل، فقدان فرصت شغلی صرف نیست؛ ساختار معیوب اقتصادی به جایی رسیده که نه برای نیروی کار می‌ارزد با این حقوق‌ها کار کند، و نه برای کارآفرین می‌صرفد دستمزد بالاتر بدهد.

جناب آقای بهرامی! بروید و برای این دردها راهی بیابید. فکری کنید برای اینکه دانشگاه‌های ما فارغ‌التحصیلانی با مهارت بیشتر روانه صنعت کنند. فکری کنید برای این‌که جوانی که تازه فارغ‌التحصیل شده و در اوج آمادگی ذهنی برای ورود به بازار کار است، روانه پادگان نشود. دانشگاه ما مهارت‌محور که نیست؛ پس از دو سال سربازی، فارغ‌التحصیل ما از نظر علمی و عملی به عقب بازگردانده می‌شود و از همان نظر تئوری نیز برگشت به تنظیمات کارخانه می شود.

جناب آقای بهرامی، حتی اگر گزاره شما درست باشد و فلان جوان مهارت نداشته باشد، زدن چنین حرفی از زبان نماینده مردم نه هنر است و نه بوی مسئولیت‌پذیری می دهد. به قول لری خودمان: "دست شخصی در جایگاه نمایندگی را نمی‌بوسه" که در پاسخ به مطالبات مردم حوزه انتخابیه اش به چنین بهانه هایی چنگ بیندازد. شما پاسخگوی جایگاه و اقدامات خود باشید، نه متهم‌کننده‌ی مردم. هر کسی که در این جایگاه بوده یا خواهد بود، اگر نتوانسته برای این مشکلات قدمی بردارد، حق ندارد جوانان ایرانی را به بی‌استعدادی و بی‌هنری متهم کند. این سخن چیزی نیست جز فرار از مسئولیت و واقعیت.

تا اینجای نوشته موضوع مورد بحث تنها حرفی بود ک زده شده است و ما را با صاحب سخن کاری نبوده است اما این نوشته ناقص است اگر گوینده اشاره نکند که حالا به هر دلیلی همواره در ذهنش برای آقای بهرامی احترامی قائل بوده است اما ظاهرا این احترام های در ذهن برای مسئولان استانی تنها تا زمانی است که مشابه یک هندوانه تقریبا در بسته باقی مانده اند.

در پایان اینکه بهترین سخن را عبید زاکانی زده است: "چون چیزی ندانی، خاموشی بهتر است تا به سخن گفتن جهل خود آشکار نکنی".  توصیه‌ی من به آقای بهرامی این است که اگر راه‌حلی ندارید، سکوت کنید؛ بگذارید جوان ایرانی و جوان کهگیلویه و بویراحمدی دست‌کم در سکوت و تنهایی خودش نان و ماستش را بخورد.

مسئولانی که به خودشان اجازه می دهند با صحبت هایی از این دست در مورد جوان کهگیلویه و بویراحمدی و ایرانی جسارت بکنند، خاطر مبارکشان باشد برای جوان کهگیلویه و بویراحمدی شخم زدن مدارک تحصیلی همین مسئولان و پیدا کردن مقاله های ادعایی شان کار چندانی ندارد.

ایراد برخی جوانان کهگیلویه و بویراحمدی این است که در فصل انتخابات پشت سر شماها کاروان راه می اندازند و "شات و شیت" می کنند. این یکی ایراد واقعا بر همگی وارد است. نه که فعالیت کردن بد باشد اما کاروان راه انداختن و "شات و شیت" کردن بیهوده و بی ثمر و توهم زا، حتما که ایراد دارد، و نتیجه اش استانی "غنی اما فقیر" و ظاهرا محکوم است.

(مطلب منتشر شده نظر نویسنده است و انتشار آن در افتونیوز به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نمی باشد)