به نام خدا

به جناب آقای سیدنواب لاهوتی، فرزند برومند استاد فقید، دکتر سید قادر لاهوتی

درود و احترام،

نام پدر بزرگوارتان، دکتر سید قادر لاهوتی، در ذهن و دل آنان که با اندیشه، صداقت و خدمت آشنا بودند، نه تنها یک نام، که یک نشان است؛ نشانی از یک انسان کامل که در نفس کشیدنش بوی دانایی بود، در کلامش صداقت، و در رفتارش بزرگواری.

او از آن‌دست انسان‌هایی بود که حضورشان، تفسیر آرام و عمیق انسانیت است.

استادی فرهیخته که دانشگاه را نه فقط محل آموزش، که میعادگاه تفکر و پرورش می‌دانست.

فرمانداری مردمی که مدیریت را با منش اخلاقی معنا می‌کرد، نه با هیاهوی قدرت.

و از همه مهم‌تر، اصلاح‌طلبی پاک‌سرشت که هیچ‌گاه مرز میان اصلاح و اصالت را گم نکرد.

اهل قلم بود و اهل کتاب؛

خواندن برای او، تنها سرگرمی یا وظیفه نبود؛

کتاب، اکسیژن جان او بود؛

نوشتن برایش عبادت بود و اندیشیدن، زیستن.

اکنون که سه سال از پرواز آسمانی او می‌گذرد،

یقین داریم که فروغ نامش خاموش نشده، چرا که فرزندی چون شما دارد.

شما، سیدنواب عزیز، نه‌فقط فرزند ارشد آن بزرگ‌مردید،

بلکه وارث اندیشه، نجابت و راه روشن اویید.

رفتار و منش شما، در سکوت، از همان ریشه‌ای سخن می‌گوید که در خاکی پاک بالیده و با نور دانایی، آبیاری شده است.

بدانید که نگاه بسیاری، با احترام و امید، به گام‌های شماست.

و یقین داریم که شعله‌ی افروخته‌ی آن مرد جاوید، در شما روشن مانده و خواهد ماند.

با آرزوی توفیق و تداوم عزّت

سرتیپ خادمی

۱۲شهریور۴۰۴