محله بلکو یکی از پرجمعیت‌ترین محلات مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد است و اما با وجود این جمعیت قابل توجه و حضور فعال در بافت اجتماعی شهر، هنوز از حقوق اولیه شهروندی خود محروم بوده و ساکنان آن می‌گویند سال‌ها است وعده‌های پوچ و توخالی شهرداری و شورای شهر تنها بر زخم‌هایشان نمک پاشیده است و آن‌ها همچنان شاهد تکرار سیکل معیوب وعده و فراموشی‌اند و در غیاب ایستگاه تاکسی، روشنایی معابر و جدول‌کشی استاندارد هر روز با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند.

ساکنان محله پرجمعیت بلکو یاسوج می‌گویند سال‌ها است وعده‌های تکراری شهرداری و شورای شهر نه تنها نتیجه‌ای نداشته، بلکه با هر بارش باران و هر غروب خورشید بر بار ناامیدی و فرسودگی‌شان افزوده است و آن‌ها همچنان بدون ابتدایی‌ترین زیرساخت‌ها، یعنی ایستگاه تاکسی، روشنایی کافی و جدول‌کشی مناسب روزگار می‌گذرانند؛ محله‌ای که به گفته اهالی، گویی از نقشه توسعه شهری پاک شده و به حال خود رها شده است.

آیا ما شهروند این شهر نیستیم؟ فریاد درد و رنج اهالی

اهالی این محله از سال‌ها پیش نبود ایستگاه تاکسی را یکی از مشکلات اصلی و فرساینده خود می‌دانند و این کاستی نه تنها زندگی روزمره را مختل کرده، بلکه دانش‌آموزان خردسال را مجبور به پیمودن مسافت‌های طولانی در گرمای طاقت‌فرسا یا سرمای گزنده می‌کند و کارمندان برای رسیدن به محل کارشان با تأخیر و خستگی مواجه‌اند و سالمندان و بیماران نیز برای دسترسی به مراکز درمانی با مشقت فراوان روبه‌رو می‌شوند.

یکی از ساکنان با گلایه و لحنی که بوی درماندگی می‌دهد، به تسنیم می‌گوید: برای پیدا کردن یک تاکسی ساده باید کیلومترها پیاده‌روی کنیم، آن هم در خیابان‌هایی که نه پیاده‌روی مناسبی دارند و نه سایه‌بانی، مگر مردم بلکو شهروند این شهر نیستند؟ مگر حق نداریم از امکانات اولیه حمل و نقل عمومی بهره‌مند باشیم؟

از سوی دیگر وضعیت اسفناک جدول‌گذاری و سیستم دفع آب‌های سطحی در این منطقه به شدت بحرانی است و با اولین رگبار پاییزی یا زمستانی، خیابان‌ها و کوچه‌های بلکو به معنای واقعی کلمه به دریاچه‌هایی بزرگ و گل‌آلود تبدیل می‌شوند و تردد خودروها به سختی صورت می‌گیرد و پیاده‌روی برای کودکان و سالخوردگان عملاً غیرممکن می‌شود.

یکی از اهالی با کنایه‌ای تلخ و گزنده می‌گوید: زمستان‌ها باید قایق سفارش بدهیم تا بتوانیم از محله بیرون برویم، انگار اینجا شهری در ونیز است، اما بدون زیبایی و فقط با گل و لای! این وضعیت نه تنها زندگی روزمره را مختل می‌کند، بلکه خطرات بهداشتی و ایمنی جدی را نیز به همراه دارد.

سایه‌های تاریک ناامنی؛ وقتی شهر خواب است و بلکو در ظلمت

مشکل روشنایی نیز امنیت اجتماعی ساکنان محله پرجمعیت بلکوی یاسوج را به شدت تحت تأثیر قرار داده است و خیابان‌های تاریک و کم‌نور، به‌ویژه در محدوده مسکن مهر زمینه‌ساز بزهکاری و احساس ناامنی در میان خانواده‌ها شده است.

نگرانی مادران برای تردد شبانه فرزندانشان از دانش‌آموزانی که از کلاس‌های تقویتی بازمی‌گردند تا جوانانی که به فعالیت‌های ورزشی مشغول‌اند، دوچندان شده است و این در حالی است که مسئولان و متولیان امر همچنان چشم بر این مهم بسته‌اند و انگار جان و امنیت شهروندان بلکو برایشان ارزشی ندارد.

شهروندان بلکو تأکید می‌کنند که بارها مشکلات خود از نامه‌نگاری‌های بی‌نتیجه گرفته تا مراجعات حضوری و تجمعات کوچک را به طرق مختلف به گوش شهرداری و شورای شهر رسانده‌اند، اما پاسخ مشخصی جز وعده‌های بی‌سرانجام و ارجاعات اداری دریافت نکرده‌اند.

یکی از معترضان محلی با خشم و ناامیدی می‌گوید: هر بار وعده می‌دهند که رسیدگی می‌کنند، اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد و بلکو به حال خود رها شده است و انگار مسئولان یادشان رفته ما هم بخشی از این شهر هستیم، ما هم حق زندگی داریم و این بی‌توجهی مزمن، نه تنها اعتماد عمومی را از بین برده، بلکه احساس تبعیض و شهروند درجه دو بودن را در میان ساکنان این محله تقویت کرده است.

کارشناسان شهری هشدار می‌دهند که بی‌توجهی مستمر به زیرساخت‌های شهری بلکو در آینده می‌تواند بحران‌های اجتماعی، زیست‌محیطی و حتی اقتصادی بزرگی به بار آورد و این وضعیت نه تنها به ضرر ساکنان محله است، بلکه بر چهره عمومی شهر یاسوج نیز تأثیر منفی می‌گذارد.

حالا تمام نگاه‌ها به شهرداری یاسوج و شورای شهر دوخته شده تا مشخص شود آیا این‌بار مسئولان صرفاً با وعده و وعید، به دنبال گذراندن وقت هستند یا واقعاً اقدامی جدی و عملی برای حل مشکلات ریشه‌ای این محله فراموش‌ شده صورت خواهند گرفت؟ آینده بلکو و اعتماد مردم به دستان مدیرانی است که باید انتخاب کنند: بی‌تفاوتی بیشتر یا عملگرایی دلسوزانه.