تالار فرهنگ و هنر مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد که سال 1387 با زیربنای 23 هزار متر مربع در حاشیه پارک اسکان و ورودی منطقه اکبرآباد کلنگ‌زنی شد، قرار بود در یک بازه زمانی سه سال به بهره‌برداری برسد و اما اکنون پس از گذشت 17 سال، همچنان تنها اسکلت آهنی آن باقی مانده و به‌جای آن که نمادی از فرهنگ و هنر استان باشد، به یک «غول آهنی» بی‌روح در کنار رودخانه بشار تبدیل شده است.

تالار مرکزی یاسوج به‌عنوان بزرگ‌ترین پروژه فرهنگی در جنوب و جنوب‌غرب کشور تعریف شد، پروژه‌ای که صرفاً ماهیتی استانی نداشت و با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و ظرفیت‌های یاسوج، برای میزبانی برنامه‌های ملی و حتی بین‌المللی طراحی شده بود و سالن‌های مجهز سینما، آمفی‌تئاتر، فضاهای تخصصی فرهنگی و هنری از جمله بخش‌های پیش‌بینی شده برای این مجموعه است که می‌توانست تحولی اساسی در حوزه فرهنگ و هنر استان ایجاد کند.

وعده‌های مدیرکل ارشاد؛ از قطعیت تا ابهام

امین درخشان، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی کهگیلویه و بویراحمد مهرماه 1401 با قاطعیت اعلام کرده بود: تنها راه به سرانجام رسیدن این پروژه، سپردن آن به سرمایه‌گذار است و خوشبختانه با 270 میلیارد تومان به‌طور قطعی واگذار شده است و البته از روزی که مسئولیت گرفتم بیش از 50 درصد وقتم را روی این پروژه گذاشته‌ام و امیدوارم عملیات اجرایی به‌زودی آغاز شود.

اما این وعده‌ها تاکنون رنگ واقعیت نگرفته است و خبرنگار تسنیم در گفت‌وگو با مدیرکل ارشاد استان علت این تأخیر را جویا شد که درخشان در پاسخ گفت: سرمایه‌گذار با وزارت ارشاد تفاهم‌نامه 276 میلیاردی امضا کرد و مقداری هم کار کرد، اما با افزایش نرخ دلار و شرایط اقتصادی، هزینه پروژه به بیش از 800 میلیارد رسید و سرمایه‌گذار انصراف داد و در نتیجه پروژه به وزارت ارشاد بازگشت. برای ادامه کار 90 میلیارد تومان اعتبار گذاشته‌اند که قرار است به مناقصه برود و البته هفته گذشته هم همراه استاندار به سازمان برنامه و بودجه کشور رفتیم تا اعتبار بیشتری بگیریم و به‌زودی رقم جدید اعلام خواهد شد.

سرنوشت تالار فرهنگ و هنر یاسوج امروز به یکی از بارزترین نمونه‌های وعده‌های نافرجام مدیریتی در استان تبدیل شده است و مردمی که از سال 87 چشم انتظار افتتاح این پروژه هستند اکنون با تردید به سخنان مسئولان نگاه می‌کنند؛ وعده‌هایی که بارها تکرار شده اما هیچ‌گاه به مرحله اجرا نرسیده است.

تالار فرهنگ و هنر می‌توانست فرصتی برای شکوفایی استعدادهای هنری استان، جذب گردشگر فرهنگی و ارتقای زیرساخت‌های هنری یاسوج باشد و اما امروز این پروژه نیمه‌تمام، تنها مطالبه‌ای بر زمین‌مانده و نمادی از طولانی‌شدن طرح‌های عمرانی در استان است.

اکنون افکار عمومی منتظر اقدام عملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همراهی نهادهای بودجه‌ای است تا مشخص شود آیا وعده‌های جدید مدیرکل ارشاد نیز همانند وعده‌های گذشته به سرانجام نمی‌رسد یا این بار قرار است غول آهنی بشار پس از 16 سال، رنگ حیات و فرهنگ به خود بگیرد.