افتونیوز| علی سینا رخشنده مند

هم‌سخنی با سطرها و همسفری با سطور 

هر سال، نوزدهم مردادماه، برابر با نهم آگوست میلادی، تقویم فرهنگ جهانی را مزین می‌کند؛ روزی که نه به نام شخصیتی خاص، بلکه به شرافت اندیشه و شیدایی دانایی آراسته شده است؛ روز عاشقان کتاب.

این روز، هم یادآور تاریخ پرشکوه کتاب و کتابخانه‌هاست و هم نشان‌دهنده‌ی پیوند ناگسستنی انسان با قلم و کاغذ.

در بیش از یکصد کشور جهان، از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب، این روز با جلوه‌های گوناگون برگزار می‌شود؛ نمایشگاه‌های کتاب در میادین شهر، نشست‌های نقد و بررسی در دانشگاه‌ها، جلسات قصه‌خوانی برای کودکان، معرفی کتاب‌های تازه، و حتی کارزارهای مجازی که در آن هزاران نفر از کتاب‌های محبوب خود می‌گویند و می‌نویسند. این تنوع، گواه آن است که کتاب، نه مرز می‌شناسد و نه محدودیت؛ نه زبان خاصی را طلب می‌کند و نه رنگ و نژاد خاصی را برمی‌گزیند.

کتاب؛ میراث ماندگار و معجزه مکتوب

کتاب، در ذات خویش، مونس خلوت و مدرس جلوت است؛ گنجینه‌ی تجربه و گوهر تجرّد است؛ چراغ راه و چشمه‌ی نگاه است؛ سرمایه‌ی بیداری و سند پایداری است.

هر برگ آن، نسیمی است که بر ذهن می‌وزد، و هر سطر آن، نوری است که بر تاریکی جهل می‌تابد.

از نظر تاریخ تمدن، *کتاب، حافظ حافظه‌ی بشریت است*؛ میراثی که از نخستین لوح‌های گِلی سومریان تا نسخه‌های دیجیتال امروز، سفر کرده و هرگز از حرکت بازنایستاده است.

کتابخانه‌ی اسکندریه، که روزگاری در خود هزاران جلد از دانش باستان را جای داده بود، نماد همین عشق بشر به ثبت و حفظ دانش است.

از دیدگاه علم و اندیشه

از منظر علوم شناختی، مطالعه‌ی مداوم، شبکه‌های عصبی را تقویت می‌کند، حافظه را استوار می‌سازد و قدرت تحلیل را تعالی می‌بخشد. از نگاه روان‌شناسی، کتاب هم درمان دل‌آشوبی است و هم دواى دل‌زدگی؛ به ذهن آرامش می‌بخشد و به روح انگیزه.

از دیدگاه جامعه‌شناسی، کتابخوانی ریسمان همبستگی و ستون همگرایی است؛ فرهنگی که مردمان را از طبقات، مرزها و زبان‌ها عبور داده و در سپهر مشترک فهم و فکر گرد می‌آورد.

*> کتاب، کلید کائنات و کانون کمالات است؛*

*کتاب، مشعل معرفت و مرکب محبت است؛*

*کتاب، سفیر سکینه و سرود سعادت است؛*

*کتاب، ترجمان تجربه و تجلّی تدبیر است؛*

*کتاب، زینت زبان و زلال زمان است.*

این عبارات آهنگین، نه تنها زیبایی ادبی می‌آفرینند، بلکه به شنونده حس جاودانگی کتاب را منتقل می‌کنند.

۱۹ مرداد؛ فرصتی برای عهدی تازه

روز عاشقان کتاب، روزی است برای بازخوانی خاطراتی که با کتاب ساخته‌ایم؛ از نخستین قصه‌های کودکی تا پژوهش‌های عمیق دانشگاهی.

روزی برای هدیه دادن کتاب، برای بازکردن جلدی که مدت‌هاست منتظر نگاه ماست، و برای آغاز سفری تازه در جغرافیای خیال و معرفت.

در این روز، چه نیکوست که به یاد آوریم:

> هر کتاب، عالمی است و هر عالم، چراغی است؛

هر صفحه، راهی است و هر راه، روایتی است؛

هر واژه، پنجره‌ای است و هر پنجره، افقی است.

سخن پایانی:

در هیاهوی جهان دیجیتال، جایی که سرعت حرف اول را می‌زند و صبر در حال انقراض است، کتاب به ما یادآوری می‌کند که برخی از زیباترین سفرها، نیازمند مکث‌اند.

۱۹ مرداد، روزی است برای آنکه مکث کنیم، کتابی برداریم، و بگذاریم سطورش ما را به جایی ببرد که حتی خیالمان هم به آن پا نگذاشته است.

پس در این روز، بگذاریم عطر کاغذ، طعم واژه، و آهنگ جمله‌ها بار دیگر جانمان را تازه کند؛ چرا که کتاب، نه تنها وسیله‌ای برای دانستن، که پلی برای بودن است.