سید ابراهیم دادگر طی یادداشتی نوشت:

در این روزهای پس از تجاوز آشکار رژیم اسرائیل به خاک ایران؛ که اصول بنیادین حقوق بین الملل؛از جمله، اصل ممنوعیت توسل به زور ،  اصل حاکمیت و تمامیت ارضی، اصول حقوق بشردوستانه بین‌المللی،  قوانین مربوط به دفاع مشروع و … توسط این رژیم نقض و زیر پا له شده است؛( در مطلبی مفصل به این موضوعات میپردازیم)؛ موضوعی که توسط پروپاگاندای رسانه ای این رژیم و متحدین و رسانه های اجاره ای ناقض اصل بی طرفی ، بسیار به چشم می آید توجیه کشتار غیرنظامیان با تفاسیر غیر علمی و مضحکانه از مواد کنوانسیون ژنو بالاخص ماده ۵۲ کنوانسیون چهارم ژنو هست که در این مطلب به صورت مختصر این موضوع میپردازیم.

ماده ۵۲ کنوانسیون چهارم ژنو (۱۹۴۹) که یکی از مهم‌ترین مقررات حقوق بین‌الملل بشردوستانه است به حمایت از غیرنظامیان در زمان جنگ می‌پردازد. این ماده تأکید می‌کند که غیرنظامیان تحت هیچ شرایطی نباید هدف حمله قرار گیرند، حتی اگر نیروهای نظامی در میان آنها پنهان شده باشند. در ادامه به تفسیر این ماده و توجیه این اصل پرداخته می‌شود:

ماده ۵۲ کنوانسیون چهارم ژنو به صراحت بیان می‌کند که:

غیرنظامیان و اهداف غیرنظامی(مانند خانه‌ها، بیمارستان‌ها، مدارس و اماکن عمومی) نباید مورد حمله قرار گیرند.حتی اگر نیروهای نظامی از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی استفاده کنند یا در میان آنها پنهان شوند، این امر حق حمله به غیرنظامیان را توجیه نمی‌کند.

در ادامه مطلب به بررسی چند اصل که مبنای حقوقی و اخلاقی تصویب این ماده هست میپردازیم.

۱. اصل تفکیک (Distinction):

  - یکی از اصول بنیادین حقوق بشردوستانه بین‌المللی، تفکیک بین نظامیان و غیرنظامیان است. بر این اساس، تنها اهداف نظامی می‌توانند مورد حمله قرار گیرند.اگر نظامیان در میان غیرنظامیان پنهان شوند، مسئولیت نقض این اصل بر عهده آن نظامیان است، نه غیرنظامیان.

۲.اصل تناسب (Proportionality):

  حتی اگر حمله به یک هدف نظامی مشروع باشد، خسارات جانبی به غیرنظامیان باید متناسب با مزیت نظامی مورد انتظار باشد.اگر حمله منجر به تلفات غیرنظامی گسترده شود. نقض مقررات بین‌المللی و‌ جنایت جنگی محسوب شود.

۳.ممنوعیت استفاده از سپر انسانی:

  طبق پروتکل الحاقی اول (۱۹۷۷) به کنوانسیون‌های ژنو، استفاده از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی جرم جنگی محسوب می‌شود.اما این عمل هرگز حق حمله به غیرنظامیان را ایجاد نمی‌کند.

۴.حقوق بشر و ارزش‌های انسانی:

  غیرنظامیان، به‌ویژه زنان، کودکان و سالخوردگان، بی‌گناه هستند و کشتن آنها حتی در شرایط جنگی ناقض کرامت انسانی است و قوانین بین‌المللی بر حفظ جان غیرنظامیان حتی در بدترین شرایط جنگی تأکید دارند.

در نتیجه باید گفت حقوق بین‌الملل بشردوستانه به‌طور قاطع کشتار غیرنظامیان را ممنوع کرده است ، حتی اگر نظامیان در میان آنها پنهان شده باشند. در چنین شرایطی، نیروهای مهاجم موظفند تمام تلاش خود را برای به حداقل رساندن تلفات غیرنظامی انجام دهند و در صورت عدم امکان تفکیک، باید از حمله خودداری کنند. هرگونه اقدام خلاف این اصل،  جنایت جنگی محسوب و قابل پیگرد میباشد.

سید ابراهیم دادگر