انتشار بحث برانگیز کلیپ های از زنان و مردان عموما میانسال و کهنسال استان کهگیلویه وبویراحمد با ارائه پرسش های غیر کارشناسی وغیر مرتبط با استفاده از مفاهیم روز به قصد بازار گرمی و جذب فالوور در سطح استان و کشور واکنش های متفاوتی در بر داشت.

ادریس کشاورز فعال رسانه‌ای، مدیر مسئول پایگاه خبری و خبرنگار صبح خرد طی یادداشتی نوشت:

سواد رسانه ای یا Media Literacy  از موضوعات نو جامعه جهانی است که بیش از سه دهه است با شتاب روزافزون نقش پررنگی در مناسبات وتحولات جهانی دارد و امروز میشود گفت تقریبا همه به ارزش،اثربخشی و اهیمت آن اذعان دارند تا جایی که در مدارس و دانشگاه به شکل تخصصی دروسی با همین عنوان و عناوین مشابه تدریس و آموزش داده میشود.

استان کهگیلویه وبویراحمد با بافتی قومی،قبیله ای و جمعیتی عموما روستا نشین از استان های زاگرسی است که همواره حرمت میانسالان و کهنسالان جایگاه ویژه ای نزد جامعه دارد و این سنت دیرینه از دیرباز بین مردم معمول و مرسوم بوده که موی سپید ارزشمند و موسپیدان فراوان شایسته احترام اند.

متاسفانه بستر رها شده مجازی و عدم کنترل منطقی باعث شده عده ای رسانه نما به بهانه کار رسانه ای و بازتاب مشکلات مردم بدون توجه به هنجارهای اجتماعی جامعه با استفاده از دوربین گوشی همراه کلیپ های عموما باحضور موسپیدان جامعه تهیه کرده و با گویش محلی که باز از «جلوه های فرهنگی قشنگ جامعه است» با ارائه نمایشی عام پسند و فاقد اثربخشی صرفا بخاطر جلب توجه،سوژه سازی و جذب فالوور در بستر شبکه های مجازی، فضای رسانه ای استان و کشور را با ایجاد محیطی پر از  احساسات اشتباه، التهاب و هیجان به غلط، سرگرم می کنند.

از این شبه رسانه های نابلد باید پرسید؛بازیگران محتواهای تولیدی  شما میدانند کامنت ونظر دادن چیست و با مفاهیمی چون وایرال و اشتراک آگاهی دارند!؟ میدانند بازتاب دادن یا ندادن چیست واز نیت و قصد شما اطلاعی دارند؟اصلا شما به پیامد این کار خطرناک اطلاعی دارید و به فرزندان این عزیزان حق میدهید با والدین و پدر بزرگ و مادربزرگ شما همین کارها را بکنند؟ چه می کنید با فرهنگ این استان و بهترین توصیه به شما همین است که ؛ تا دیر نشده “دوربین را زمین بگذار!” 

در نبود نظارت کافی جولان بلاگرها عموما کم سواد و با حداقل هوش و سواد رسانه ای ناجوانمردانه و غیر منصفانه آداب و رسوم ،فرهنگ محلی و گویش لری را به شدت در معرض خطر و آسیب قرار داده و بدون توجه به نتایج سنگین آسیب زای آن اقدام به تولید محتوا می کنند و افراد عادی نیز بدون توجه به پیامدهای آن ناخواسته با وایرال کردن و اشتراک بدون تامل و تفکر به این بحران اجتماعی نو دامن می زنند.

نکته قابل توجه نوع پرسش های است که از افراد محلی پرسیده میشود مانند ؛مذاکره ایران با آمریکا و یا موشک بالستیک و یا موضوع ناترازی انرژی که حتی افراد متوسط به بالای جامعه اطلاعات درست و دقیقی به سبب تخصصی بودن موضوعات ندارند و پرسیدن آنها از میانسالان و کهنسالان جز تولید محتوای زرد جهت خودنمایی و جذب فالوور چه هدف دیگری می تواند داشته باشد!؟

برای درک بهتر موضوع به تعریف سواد رسانه ای از نگاه  ژوزف تورو دقت کنیم؛

کسی که سواد رسانه ای دارد:

• از عوامل تأثیرگذار که به سازمان‌های رسانه‌ای جهت می‌دهند مطلع است
• اطلاعاتش دربارهٔ موضوعات سیاسی مرتبط با رسانه به‌روز است
• به روش‌هایی که محتوای رسانه‌ای می‌تواند به ابزاری برای یادگیری فرهنگ‌ها باشد حساس است
• به جنبه‌های اخلاقی فعالیت‌های رسانه‌ای حساس است
• از مطالعات و پژوهش‌های دانشگاهی دربارهٔ اثرات رسانه مطلع است
• می‌تواند با نگاهی موشکافانه از محتواهای رسانه‌ای لذت ببرد

حالا با نگاهی گذرا به این تعریف و سایر تعاریف سواد رسانه ای باید از بلاگرها و شبه رسانه های دوربین به دست استان کهگیلویه وبویراحمد پرسید شما با کدام علم و تخصص و با کدام مجوز به خودتان اجازه می دهید در هر موضوعی اظهار نظر کنید یا به تولید محتوا بپردازید!؟ در این حوزه مطالعه می کنید؟

به نظر بحران فراتر از بی حرمتی به بزرگان موی سپید جامعه است و مسئولان فرهنگی استان مسئولانه جهت پاسداشت حریم فرهنگ غنی استان دست به کار شده و ضمن ایجاد بسترثی برای اموزش این فعلان فضای مجازی بر عملکرد و تولیدات محتوایی ان نظارت و دقت بیشتری داشته باشند.

البته ذکر این موضوع دلیلی بر نادیده گرفتن نقش مفید و اثربخش دغدغه مندانی که بدون نمایش در حوزه های سیاسی،فرهنگی ،اقتصادی و به ویژه زیست محیطی نیست چه انکه به جد باور داریم هر چقدر بر دست اولی باید سخت گرفت گروه دومی را باید حمایت کرد.