افتونیوز| محمود منطقیان فعال سیاسی اصلاح‌طلب در یادداشتی نوشت:

مجلسیان به وزیران رای دادند، چون رئیس دولت، قریب به اتفاق وزیران را از جناح مجلسی ها انتخاب کرده بود.

رئیس جمهور به وزیران سفارش کرده که هوای نماینده ها را داشته باشند و طبعا نماینده ها هم هوای وزیران را. این یعنی معامله

وزیر کشور به استانداران توصیه کرده که هوای نماینده ها را داشته باشند

و همچنین وزیران دیگر و استانداران هم از مدیرکل های استانی که اغلب با هماهنگی نماینده ها منصوب شده اند، خواسته اند که با نظر نماینده ها مدیران شهرستانی را منصوب کنند. این یعنی معامله و از بین رفتن استقلال قوه مجریه و سیطره قوه مقننه بر قوه مجریه. بدین گونه رئیس جمهور، وزیران، نماینده ها، استانداران و مدیران کل  همه با هم معامله کرده اند، با انتظارات متقابل. شما توی معادله ببینید جای مردم و فعالان سیاسی که به امید تغییر و شرایط بهتر، در انتخابات ریاست جمهوری تلاش و شرکت کردند کجاست؟!

آیا اگر مردم می دانستند که حاصل انتخابات، همین وضع موجود است، باز هم پای صندوق های رای می آمدند؟ بنده ی یکی هرگز !

خدایی، مردمی که تلاش کردند و رای دادند، کجای این معامله اند و چه جایگاهی دارند؟؟ آیا این روش یک نوع بنگاه داری سیاسی نیست؟ آیا فعالان سیاسی و مردمی که در هنگام انتخابات ریاست جمهوری، به صحنه آمدند و به ظاهر پیروز میدان شدند، مدیریت بنگاهی و به حساب نیامدن تلاش های خود را می خواستند ؟

رئیس جمهور با رایی که از مردم گرفت، خود به خود یک میثاقی با مردم و  حامیان خود بسته است که باید به قول خود و به خواسته های مردم توجه و وفا کند. اما با وضع موجود دولت تنها خواست نمایندگان و اهل نفوذ را اساس و مورد توجه قرار داده که قریب به اتفاق آن ها از جناح رقیب اند و مردم در جهت خلاف نظر آن ها رای دادند. رای و قبولی را از یک گروه و جناح گرفتن و امتیازات و مدیریت ها را به جناح رقیب دادن، نه تنها پیمان شکنی؛ بلکه خلاف اخلاق و انصاف است. شکستن پیمان در نظر همه مردم دنیا و همه مکاتب بشری ناستوده و مذموم است. تا کنون  هیچ تغییر مردم پسند سیاسی و اجتماعی صورت نگرفته و درب به روی همان پاشنه قدیم می چرخد و آن ها که آقای پزشکیان را حمایت کردند از وضع و روند موجود نا خرسندند . آقای رئیس جمهور و استانداران باید آگاه باشند که بازی با خواسته و احساسات مردم در هیچ مکتبی ستوده نیست و سبب بی اعتمادی خواهد بود. سیاست درست، تنها عمل کردن در جهت خرسندی مردم است، نه بر سر حق مردم معامله کردن. به صراحت باید گفت که روش موجود در سپردن مدیریت ها به روش معامله گری و سیطره نمایندگان و اهل نفوذ بر قوه مجریه، دور از عقل و شیوه مردم سالاری است که تاکید بر تفکیک و استقلال قوای سه گانه دارد. آدم تعجب می کند از کار کسانی که نام نماینده بر خود دارند، اما هنوز معنی وفاق و تفکیک قوا را نمی دانند. آخرین سخن این است که دولتیان نباید کاری بکنند که اعتماد مردم از بین برود که زیانش جبران ناپذیر است.

نتیجه نهایی: کشور با معامله می چرخد و مردم این وسط هیچ کاره اند.

محمود منطقیان