افتونیوز| سعید محنائی فعال ستاد سلامت دکتر پزشکیان استان کهگیلویه و بویراحمد طی یادداشتی نوشت:

چه روزهایی داشتیم… روزهایی پر از امید و آرزو برای ساختن آینده‌ای بهتر، نه برای خودمان، بلکه برای مردم. ما در کنار هم قدم برداشتیم، با شور و اشتیاق و باور قلبی به عدالت و توسعه. دست در دست یکدیگر، برای حمایت از دکتر پزشکیان، نه به خاطر منافع شخصی، بلکه به خاطر آینده‌ای که متعلق به همه مردم بود. صدای ما، صدای عدالت، صدای خدمت به جامعه‌ای بود که شایسته پیشرفت، صداقت و اصلاحات بود.

اما امروز چه شده؟  

آن شور و حرارتِ روزهای مبارزه برای عدالت و توسعه کجاست؟ آن صداهای حقیقی که از صداقت و خدمت سخن می‌گفتند، چه شد؟ اکنون با اندوه شاهدیم که افرادی که در ستاد رقیب فعال بودند، با لابی‌گری و نزدیک شدن به نمایندگان و حتی باج دادن، در تلاش‌اند که جایگاه‌های مدیریتی را حفظ کنند. نه برای خدمت به مردم، بلکه برای منافع شخصی خودشان.  

ما در آن روزها برای قدرت‌طلبی یا منفعت شخصی قدم برنداشتیم. ما به خاطر مردمی که به عدالت و توسعه نیاز داشتند، ایستادیم. برای اصلاح سیستمی که در خدمت مردم باشد، نه علیه آن‌ها. اما امروز به نظر می‌رسد آن‌هایی که به دنبال حفظ منافع خود هستند، جایگاه‌ها را اشغال کرده‌اند، در حالی که ما، که برای عدالت و خدمت واقعی جنگیدیم، به حاشیه رانده شده‌ایم.

*هرچند شاید گاهی فراموش کنیم، اما نباید اجازه دهیم که حافظه‌مان ضعیف شود. ما به یاد داریم که چگونه این افراد نیروهای کارآمد و متعهد اصلاح‌طلب را از میدان بیرون راندند و با روش‌هایی نه چندان شرافتمندانه، تلاش کردند جایگاه‌های خود را حفظ کنند. این همان افرادی هستند که به جای ساختن آینده‌ای برای مردم، مشغول ساختن آینده‌ای برای خودشان بودند.*

دوستان، این وضعیت برای هیچ‌کس امیدبخش نیست. اگر این روند ادامه یابد، اندک کسانی که هنوز برای آرمان‌های عدالت و توسعه تلاش می‌کنند، ناچار خواهند بود با صحنه سیاست خداحافظی کنند. آیا ما می‌توانیم اجازه دهیم که صدای خدمت و عدالت خاموش شود؟  

هرگز!  

ما برای چیزی بزرگ‌تر از خودمان قدم برداشتیم. ما برای مردم، برای عدالت، برای توسعه‌ای که همه به آن نیاز دارند، مبارزه کردیم. این همان چیزی است که ما را متمایز می‌کند. امروز، بیش از هر زمان دیگری، باید با هم متحد شویم و نشان دهیم که صدای عدالت، صدای توسعه و خدمت به مردم هرگز خاموش‌شدنی نیست.  

ما برای قدرت نایستادیم؛ برای مردم ایستادیم، برای حق، برای آینده‌ای که هنوز می‌توان ساخت. زمان آن رسیده که دوباره به صحنه بازگردیم، با همان شور و اشتیاق، برای مردم و برای عدالت. آینده ما در گرو همین تلاش‌هاست.

تاریخ از کسانی که برای عدالت و مردم ایستادند، یاد خواهد کرد. و ما، هنوز همان کسانی هستیم.