اَفتونیوز| “سجاد افسر” از فعالین سیاسی و اجتماعی در یادداشتی نوشت:

این روزها بحث انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری در فضای واقعی و مجازی داغ شده است، انتخاباتی که تا حدودی برخلاف ۳ سال پیش همه نگرش ها و طیف ها سیاسی در آن دخیل هستند.

با توجه به مشارکت پایین در انتخابات مجلس حاکمیت به این نتیجه رسیده که باید فضای سیاسی برای همه طیف ها بازتر شودبنابرین رقابت دو جناح اصولگراو اصلاح طلب در این دوره،نوید مشارکت بالا را به ارمغان دارد.

اما آنچه آمار و نظرسنجی های میدانی ومجازی و همچنین نظرات کارشناسان سیاسی کشور بیان می کند تاثیر حضور نامزد طیف اصلاح طلب بر افزایش میزان مشارکت خواهد بود و اکثریت بر این نظر وافق هستند که هر چه میزان مشارکت افزایش پیدا کند احتمال پیروزی نامزد اصلاح طلب بیشتر خواهد شد چیزی که طیف مقابل در چند سال گذشته از آن هراس داشتند و مشارکت پایین را رمز پیروزی خود می دانند و کاملا می دانند هر وقت مردم به پای صندوق بیایند در هر انتخاباتی شکست می خورند.

حال با تحقیق و کنکاش و شنیدن نظرات مردم به این سوالات پاسخ خواهیم داد ،چرا مردم تفکر اصلاح طلبی را بیشتر از تفکر اصول گرایی دوست دارند؟چرا مردم  سیاست مدارانی که تفکر اصلاحاتی دارند را بیشتر دوست دارند و آنها را از جنس خود می دانند؟در پاسخ ها و نظرات مردم چندین نکته وجود داشت که به طور اجمالی به آنها پرداخته می شود.

نکته اول:صلح طلبی و پرهیز از جنگ وخشونت:تفکر اصلاح طلبی همواره بر صلح طلبی و سازش با دنیا تاکید دارد و راه پیشرفت و عدالت تمام جوامع را تعامل سازنده می دانند و بر خلاف تفکر مقابل که همواره توهم دشمنی و دشمن ساز دارد، اصلاح طلبی همه مردم جهان را از یک نسل و یک مذهب می داند و خواهان برتری بر دیگران نیست وزندگی بدون خشونت را حق همه مردم دنیا می داند

نکته دوم ؛آزادی بیان :تفکر اصلاحات مردم را فهیم و داری شعور می داند به همین دلیل در بیان نظرات مردم در امور سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آزادی بیشتر داده است و همواره راه اصلاح امور مملکت را در گرو نقد مطبوعات، رسانه ها و مردم می داند و مردم را صاحبان اصلی حکومت می دانند.

نکته سوم: هم زبان مردم بودن و توجه به خواسته ها و عدم دخالت در زندگی خصوصی مردم :مردم تفکر اصلاح طلبی را زبان خود در زندگی می دانند و اصلاح طلبان همواره به خواسته های مردم چه صحیح و چه غلط توجه داشتند و بر این باور هستند که حاکمان وظیفه فرهنگ سازی و آموزش به جامعه را دارند نه اینکه با قوانین دستوری در زندگی خصوصی مردم دخالت کنند.

نکته سوم؛ احترام به مردم:تفکر اصلاح طلبی به فرهنگ اقوام گوناگون مردم احترام می گذرد و تمدن هر قوم در کشور را محترم می شمرد و سعی بر برچیدن و تغییر ندارد همچنین تفکر اصلاح طلبی بر شاد زیستن و توجه به هر آنچه موجبات شادی را فراهم می کند تاکید فراوانی دارد.

نکته چهارم؛توهم و خود برتربینی سران اصولگرا:یکی از نکات بسیار مهمی که سبب محبوبیت تفکر اصلاح طلبی شده است رفتار و شخصیت داعیه دارن اصولگرایی می باشند.طیف اصولگرا در رفتار خود طوری وانمود می کنند که انگار خود از گناه و اشتباه معصوم هستند و می توانند راه و روش صحیح زندگی دنیا و آخرت را برای مردم مشخص کنند خودبرتربینی کاذبی در شخصیت آنها شکل گرفته است و سعی دارند بیشتر احکام و شخصیت ها را برای جلوگیری از نقد،به سمت تقدس گرایی سوق دهند و همواره بین خود و مردم دیوار امنیتی  درست می کند و کلام و نگاه خود را وحی منزل می دانند.

به هر حال سیاست و مناصب سیاسی فسادزا خواهد بود ولی اینکه تفکر اصلاح طلبی در چند دوره که در راس امور بوده چه کاری انجام داده که توانسته مقبولیت عمومی داشته باشد قاعدتا به نکات مذکور بر می گردد...