اَفتونیوز|  ایرج جوادی از مخاطبان این پایگاه خبری در یادداشتی نوشت:

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژیم ستم شاهی، همگان بر این باور بودند دموکراسی و مردم سالاری دینی در کشور حاکم‌ شود و سیاسیون و نخبگان علمی و فرهنگی، بر اساس رای و نظر مردم عهده دار مدیریت کشور شوند تا بتوانند خواسته ها و نیازهای مردم انقلابی را برآورده و دولت و ملتی در چهارچوب حاکمیت قانون پدید آورند.

ولی با سیاست مخرب خودی و غیرخودی، متاسفانه نخگبان و دلسوزان از چرخه گردش مدیریتی کشور حذف شده اند، به همین دلیل مشارکت مردم در تعیین سرنوشتشان بالاخص در این دوره، با بی رغبتی و بی میلی بویژه در بین جمعیت جوان کشور مواجه شده است.

بنابراین، مجلس بجای آنکه میدان رقابت همه گفتمان‌ها در کهگیلویه بزرگ باشد، به رقابت اشخاص یک طیف فکری محدود گردید که درسالهای گذشته با حذف اصلاح طلبان زمینه حضور خود را در بین عموم فراهم دیده و مردم به اجبار در انتخاب بین بد و بدتر از سر استیصال با انتخاب فردی خدمات محور دست زدند که بجای توجه به زیرساخت‌ها و مرتفع نمودن نیازهای اساسی و ریشه ای موکلان، به دنبال رفع نیازهای موردی دوستان و حلقه های اطراف بوده که باعث پیدایش مافیای قدرت و ثروت گردیده است.

به حکم واقع بینی ناشی از سال‌های قبل، و با آنکه نماینده ای را که بتواند در سطح کلان مملکت برای مسائل مهم ملی و جهانی ایران عزیز کاری انجام دهد نمی بینم، اما رفتن به پای صندوقهای رای را در بدترین شرایط موجود به صلاح وضع موجود کهگیلویه می دانم.

بنابراین در برزخ بین بد و بدتر بهترین تصمیم ممکن چه می‌تواند باشد؟
گر چه کفگیر مملکت به ته دیگ خورده و با تحریم‌های بین المللی و هزاران مشکل دیگر که نتیجه مستقیم حضور نااهلان در ادوار گذشته بوده، اما امید می رود در این بین نماینده ای پیدا شود که از توانمندی و پتانسیل های فردی خویش استفاده نموده و بتواند بخشی از بودجه را همچون آقای تاجگردون برای حوزه انتخابیه اش احیا نماید.

نماینده ای که با داشتن چنین قابلیتی، نگاهی توسعه ای به مقوله نمایندگی داشته و با اشراف کامل بر منابع و زیرساختهای موجود شهرستان، سعی در به فعل رساندن آنها و حل مشکلات اساسی و ریشه ای مردم، بجای توجه صرف به مشکلات موردی موکلین باشد.

عدل هاشمی پور فارغ از همه همه مسائل، داری چنین نگاه توسعه محوری بود که استارت کارهای بزرگی در دوره نمایندگی ایشان زده شد اما بخت با کهگیلویه یار نبود و اکثر پروژه ها ناتمام ماند.

نمایندگان قبل که عموما افرادی خدمات محور ،مرده شور و یا آرپیچی زن بوده اند که بجای قرار گرفتن در جایگاه درست خودشان کرسی مجلس را غصب نموده‌اند و دستشان در برابر موکلان خالی بود، امروز سعی دارند خدمات اولیه و عمومی که در عقب افتاده ترین کشورهای جهان انجام شده است را به نام خود مصادره نمایند.
اگر بخواهیم فاصله کهگیلویه با استان‌های توسعه یافته یا حتی همین گچساران خودمان جبران شود، باید با شناخت و توجه دقیق به کاندیداهای فعلی و انتخاب اصلح ترین، حداقل قدمی برداشته باشیم تا فردا در پیشگاه وجدان و در برابر آیندگان مواخذه نگردیم.
دراین بین در پیشگاه وجدان و خدایم، با شناختی که از دکتر سعادتیان دارم می‌دانم از شرح وظایف خود در صندلی سبز بهارستان آگاه است.
در نگاه ملی برای حل معضلات کلان اقتصادی، ایجاد اشتغال، رفاه، قطع دست مفسدان و در مقیاس کوچکتر در برگرداندن حقآبه ها، جلوگیری از خام فروشی معادن، رونق کشاورزی، راه اندازی شهرکهای صنعتی متروکه دهدشت و…فردی توانمند است و میتواند *سعادت و شرافت* را به این منطقه برگرداند تا نیاز نباشد کسی حقوق اولیه خود را از درگاه نمایندگان گدایی نماید.

در طول سال‌های گذشته، با خصوصیات خوب اخلاقی ایشان بالاخص پاکدستی، مردم داری، تواضع، نگاه علمی به مسائل، جوان گرایی، استفاده از نخبگان علمی و صاحبان اندیشه، دلسوزی و شجاعت در عین صداقت… آگاهی کامل دارم.
با بیان شمه ای از خصوصیات اخلاقی ایشان که به ذهن این حقیر رسید، کسی را اصلح تر از ایشان تاکنون ندیده ام و امروز دست اتحاد به سمت مردم سرزمینم دراز میکنم تا با بیداری و هوشیاری کامل در موقعیت حساس کنونی، فرصت موجود را از دست ندهیم و با انتخاب ایشان آینده خود و فرزندانمان را بیشتر ازاین تباه ننماییم.

به امید کهگیلویه ای آباد و سعادتمند.

ایرج جوادی۱۴۰۲/۱۱/۲۴