اَفتونیوز| شهرستان لنده در یک بن بست قرار دارد و تنها راه رشد این شهرستان در مرحله اول خروج از بن بست است.

 زمانی که این شهرستان در بن بست است اگر بقیه امکانات و خدمات را در اختیار داشته باشد باز  فایده ای ندارد لذا اولویت برای خدمت به مردم لنده  می بایست خروج این شهرستان از بن بست باشد.

جاده ی لنده-تشان می توانست شهرستان لنده را از بن بست مواصلاتی خارج و زمینه ی ارتباط با خوزستان را فراهم می کند.

این جاده در سال ۹۸ کلنگ زنی شد و پیمانکار آن نیز تعیین گردید و در ردیف پروژه پاتاوه-دهدشت قرار گرفت.

حال بعد از گذشته نزدیک به ۴ سال این پروژه به خواب عمیق رفته است به گونه ای که این رسانه، بارها به سرنوشت این پروژه اشاره داشته است.

دلیل حذف این پروژه هنوز نامشخص است و تشکیلات نماینده فعلی خود نیز به تناقض درباره این پروژه رسیده اند و پاسخ های ضد و نقیض آن ها باعث شک و تردید مردم شهرستان لنده شده است.

اما چیزی که مشخص است عدم صرف فعل خواستن برای خروج لنده از بن بست بوده است.

گفته می شود این پروژه مجوز ماده ۲۳ ندارد اما  سوالی که به ذهن مردم می رسد این است که آیا سال های ۹۹ و ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ فرصت کافی برای اخذ مجوز ماده ۲۳ نبوده است؟!

آیا موحد هدف خاصی از عدم پیگیری این پروژه دارد در این باب باید فرضیه های موجود که در فضاهای مختلف مطرح است را بررسی کرد.

فرضیه اول اینکه جناب موحد قصد دارد لنده همچنان در بن بست باقی بماند که برای اندک کارهای شخصی به وی وابسته باشند و همواره با دادن حداقل امتیازات اندک به عده ی اندکی سبد رای این مردم را داشته باشد.

فرضیه دوم این است جناب موحد برای اینکه همواره خود را منجی مردم لنده بداند این پروژه عظیم را به خاطر اینکه کلنگ زنی اش در دوران نماینده سابق بوده است را پیگیری نکرده است.

فرضیه سوم این است که این پروژه در امتداد جاده لنده-تراب است و می تواند مسیری مستقیم برای عبور از مرکز استان به خوزستان باشد و به علت به حاشیه رفتن روستاهایی که وابسته به نماینده هستند(چغل و دوریزگان) قصد پیگیری این پروژه را ندارد.

 مسیر خروج از بن بست شهرستان لنده مسیری است که از سه راهی امیر حاضر جاده خوزستان به سمت تشان و از تشان به لنده و از طریق لنده به جاده اصفهان وصل می شود که باعث خواهد شد نه تنها شهرستان لنده از بن بست خارج گردد بلکه به خروج از بن بست دیگر شهرستان استان یعنی لیکک خواهد انجامید .

همچنین مسیر ارتباطی مورد نظر باعث کاهش مسیر ارتباطی خوزستان به اصفهان به طول ۱۰۰کیلومتر خواهد شد که به صرفه جویی در سوخت ملی و کاهش وقت مسیر ارتباطی خواهد انجامید .

برای اثبات گفته های خود به تصاویر گرفته شده از گوگل ارث که در زیر می آورم استناد خواهم کرد.

تصوی بالا رنگ آبی جاده موجود فعلی هست و جاده ارتباطی رنگ نارنجی جاده مورد نظر برای خروج شهرستان لنده از بن بست ارتباطی  همراه با شهرستان لیکک بهمئی و کاهش طول مسیر به طول ۱۰۰ کیلومتر از خوزستان به اصفهان هست .( تصویر (۱) 

تصویر پایین کاهش فاصله مسیر را نشان می دهد .( تصویر (۲) )

تصویر پایین کاهش فاصله مسیر را از خوزستان به اصفهان نشان می دهد . که مسیر آبی مسیر مورد نظر برای کاهش مسیر خوزستان به اصفهان و خروج شهرستان های لیکک و لنده از بن بست ارتباطی است .و مسیر قرمز مسیر جاده موجود هست.

( تصویر (۳) )

همانطور که در تصاویر بالا مشخص هست کشیدن این راه ارتباطی بر اساس اصل سود زیان چندین سود ملی و منطقه و نبود آن باعث زیان ملی و منطقه ای خواهد گشت .

سود و جور راه ارتباطی یاد شده  ۱- کاهش ۱۰۰ کیلومتری مسیری ارتباطی و ترانزیتی خوزستان به یاسوج و اصفهان ۲- صرفه جویی قابل توجه در وقت و سوخت ملی با کاهش ۱۰۰ کیلومتری مسیر ارتباطی خوزستان به اصفهان ۳- خروج شهرستان لنده از بن بست ارتباطی ۴-  خروج شهرستان لیکک از بن بست ارتباطی

اما زیان های ملی و منطقه ای نبود این مسیر ۱-افزایش ۱۰۰ کیلومتری مسیر ارتباطی و ترانزیتی خوزستان به اصفهان۲-عدم صرفه جویی در وقت و به هدر رفتن سوخت ملی۳-ماندن در بن بست ارتباطی شهرستان لنده ۴-ماندن در بن بست ارتباطی شهرستان لیکک