اَفتونیوز| آذر ماه ۱۳۹۹ بود که یکی از دوستانم که راننده زنان گوجه چین برای رفتن بهبهان بود با بنده تماس گرفت و از ملال و رنج زنان کهگیلویه در مزارع گوجه بهبهان گفت.

این موضوع دغدغه ای شد تا مطلبی در  خصوص “ ملال زنان گوجه چین ” در اَفتونیوز منتشر کنیم، طولی نکشید که سایر رسانه ها و خبرگزاری ها به این موضوع پرداختند و حتی فریاد دادخواهی کهگیلویه و زنان گوجه چین به تریبون ائمه جمعه و سایر مسولان  و مدیران راه پیدا کرد.

امروز کلید واژه [زنان گوجه چین] در کنار کلید واژه های دیگری مانند سد آبریز و خودکشی دختران دیشموک نماد رنج و محرومیت کهگیلویه اند.

 این روزها از چپ و راست انتقادات روانه اردوگاه سید محمد موحد شده اند. بسی جای شکر است که بالاخره روزی فرا رسیده که سید محمد موحد فارغ از سیاست و قومیت نقد می شود و مردم کهگیلویه به نقش موحد در فرودستی تاریخی شهرستان های چهارگانه پی برده اند.

کهگیلویه بزرگ می بایست پایلوت کشاورزی در منطقه می شد و از برکت آب‌های روان اثری از فقر و زنان گوجه چین نبود اما افسوس و صد افسوس!

کهگیلویه و بویراحمد بعنوان یک استان آبخیز، با وجود اینکه تنها یک درصد از خاک کشور را شامل می‌شود حدود ۱۱ درصد آب کشور را تامین می‌کند و عدد اراضی آبی استان تنها ۲۲ درصد است و این درصد در شهرستان‌های کهگیلویه و چرام به ترتیب به ۷ و ۱۰ درصد می‌رسد.

برای شهرستانی که روی آب خوابیده است این ارقام نگران کننده است و زیبنده نیست که مردم این دیار بخواهند به اراضی دیم اکتفا کنند.

سد آبریز  بعنوان پروژه ای که قرار بود ۲۹ هزار هکتار از اراضی شهرستان های کهگیلویه و چرام را پوشش دهد اما دریغا که ضعف و بی توجهی  مفرط نماینده مشهود بود و کشاورزان و حامیان سد آبریز  برای همیشه مایوس ماندند.

در سایه کم توجهی چند دهه ای موحد به امورات عمومی پدیده ای مانند زنان گوجه چین متولد شد.

زن مظهر لطافت و ظرافت است که آرامش خاطر او می‌تواند تأثیر مستقیمی در اهالی خانه برجا گذارد اما در شهرستان ما رفاه و آسایش جمعیت کثیری از این زنان خانواده در پیچ‌وخم کوره راه زندگی به رنج مداوم آنان تبدیل شده است.

زنان سرپرست خانوار شهر در فصل پاییز  ترک کاشانه می‌کنند و  راهی خیرآباد و بهبهان می شوند  که ارمغان اش مبالغ اندک است و خستگی از کار در مزارع دیگران و پیری زودرسی که قامت تکیده آنان را نشانه رفته تا چهره‌شان بیشتر از سن واقعی‌شان جلوه کند.

اکنون به چه رویی،  عده ای در این شهرستان شعار عزت سر می‌دهند و سودای راهیابی مجدد به بهارستان را دارند؟ عزت پیشکش، لااقل اندکی غیرت داشته باشید.