‌اَفتونیوز| معصومه نوری به بهانه ی ورود رئیس جمهور به استان کهگیلویه و بویراحمد در طی یادداشتی نوشت:

شهرمن امن نیست.....

شلوغش نکنید!!! دروغ نگویید  

یکراست بروید سر اصل مطلب:

محرومیت! محرومیت

لایه ی متمدنانه ی شهر رابشکافید،خط قرمز استان را نشان بدهید!

دهل و ساز و نقاره نزنید،

با آوای دی بلال و شروه زنان به استقبالشان بروید!!!!

باند فرودگاه راگل باران نکنید!!

فرش قرمزپهن نکنید!!!!

نترسید ،آداب مهمان نوازی رابلدیم! رسوم ایلیاتی مهمان حبیب خداست را می دانیم! آوازه ی فرهنگ مهمان داری ایل را همه جای دنیا از برند!

محض رضای همان خدایی که اینروزها در پستوها پنهانش کردید،   چهره سرد و سخت و خاکستری وزمخت ولایتمان را یکبار بی پرده ، بی زنده باد،  بی چاپلوسی نشانشان بدهید!

اول کار ازقبرستانهاشروع کنید !

بگذاریدآئین سوگواری مان راببینند، تابدانند چه آمار وحشتناکی از خودسوزی زنان،  خودکشی کودکان و نوجوانان   داریم!  چه تعداد تصادفات جاده ای داریم!  جاده های غیر استاندارد واصولی!!!!

چه تعداد جوانان بیکار قربانی  با ماشین های شوتی داریم!!!!

چه جوانانی! چه جوانانی!!!!

آمارغلط ندهید،  راست و حسینی نشانشان دهید  که فقر چیست!!!!! و محرومیت یعنی چه!!!!

پشت پرده ها راروکنید!!!!!!

شرم نکنید ازروکردن  همه آمارها و محرومیتها!!

و اما شما

سید محرومان مواظب باشید، گولتان نزنند!

با ساز و  آواز لری وکِل و هلهله و نازدستمالهای رنگی زنان ایل هوش ازسرتان نربایند!

به هوش باشید  گول :  "همه جا امن و امان است"  رانخورید!  " شهر من امن نیست!!" به آمارو ارقام  اربابان و داروغه های شکم گنده ی کدخدایان انتخاباتی گوش نسپارید!

با ماست ِ ناصرالدین شاهی کلاه سرتان نگذارند، خوابتان نکنند!

چرا باماشین ضد گلوله؟!!!! پیاده شوید، از خیابانهای ارتش و دادگستری و سپاه چشم بسته رد شوید، محافظان و بادیگاردهایتان رامرخص کنید، تادرکپری آسوده استراحت نمایند!!!!!

از آسفالتهای دروغین بگذرید، پای پیاده  بامردمان کار، با کارگران هفتِ تیر به دل کوه بزنید!

همه جای کهگیلویه و بویراحمد که یاسوج و چند شهرستان مطرحش نیست  ،پشته ی زیلایی بروید،  دیشموک و قلعه رئیسی وبلوچستان شوتاور و  لوداب و سقاوه و لیراب و بلوط بنگان وپاقلعه و سیلاب و کلوار و    ...بروید!!!!

شهر من امن نیست!!!!

مردان اینجاازسرنداری اسبشان رابرسر مسابقه ی فقر فروخته اند!!!

اسبی نیست که زین ودهانه اش رابگیرید وبرگرده اش سوار شوید،  مردان کوه بارشان راباقاطری پیر و الاغی پادر راه  جابجامی کنند!

کولبران اینجا زنانی روستائی اند که با، بارِنُه ماهه شان ازروی طناب این سر آبادی رابه آن سرش می روند،   و طفل تازه به دنیا آمده شان رادر حجاب برتر چادر سیاه ،به کمر و سینه بسته حمل می کنند و خوشه چینی!!!

گول لباسهای رنگی و گومبول های هزار رنگ و گلیم و جاجیم دست بافت زنان هنرمند رادر نمایشگاههای صنایع دستی نخورید ، به کپر و خانه های چوبی  زنانی بروید که در سکوت پای دار قالی ها نشسته اند،  به دستهایشان خوب نگاه کنید ،پوست چروکیده  ی دستانشان  راخوب بنگرید !  ناز دخترکانی که در عنفوان  جوانی پای دارهای قالی و  حمل بشکه های آب  از چاه و دره  باکمری خمید ه شکل پیرزنی شده اند ناشناس !!!!    

شهرمن امن نیست!!!!

اینهاراببینید ، حرفشان را بشنوید، به گورستانهایشان بروید،  سنگ قبرهایشان رابانام بخوانید و قصه اش رابپرسید ، قصه ی مادرانی که بی دارو و دکتر، زمستان سیاه  سر زا رفته اند ،از دختران و زنانی  که خودشان راباپیت نفت.....!

آخ نفت!  نفت  سیاه!

سیاه و سفره های خالی!

سیاه و جاده های خاکی!

سیاه و روسیاهی!

نفت سیاه و محرومیت!!!

براستی که ، آقای  رئیس جمهور  شهر من امن نیست!!!!

شهرمن پراز فریاد فقر و نداری و محرومیت است!

شهرمن پراز تبعیض و بیکاری و  بیماری است!

شهرمن، شهر نیست!!!!

دهستانی است  ، بی برق، بی گاز بی جاده و مدرسه و بیمارستان!!!!

شهرمن امن نیست!

حواستان باشد

در زنده باد و کِل و هلهله و نازدستمالهای رنگی و سازو نقاره و گلیم و جاجیم و  قالی و کشک و دوغ

فریبتان ندهند!!!!!

معصومه نوری - بیست و ششم تیرماه۱۴۰۲