اَفتونیوز| "نسترن فرخه" در روزنامه شرق نوشت؛ فردی که به مرگ فکر می‌کند چه رفتاری دارد؟ اما فردی که به مقوله‌ی مرگ فکر می‌کند، امکان دارد، شناخت رفتارش برای پیشگیری از این عمل با پیچیدگی‌هایی همراه باشد.

یک: این افراد شاید دچار غم و بدخلقی شوند که همان هم معمولا نوساناتی دارد. این رفتار یک هشدار جدی برای شروع پیشگیری محسوب می‌شود.

دو: حتی امکان دارد این افراد دچار آرامش ناگهانی شوند، یعنی فرد بعد از یک دوره افسردگی یا بدخلقی، ناگهان آرام می‌شود که این آرامش غیرطبیعی می‌­تواند نشانه خطر باشد.

سه: کناره‌­گیری از دیگران هم در این افراد یک نشانه است. فرد انتخاب می‌کند تنها باشد و از دوستان یا فعالیت­‌های اجتماعی خودداری می‌کند. همچنین علاقه و لذت خود را نسبت به فعالیت­‌هایی که قبلا از آن­ها لذت می‌­برده از دست می‌دهد.

چند نکته‌ی پر اهمیت در رفتار این افراد

حالت طرز صحبت یا رفتار فرد تغییر می‌کند؛ مانند گفتار یا یک حرکت سریع یا آرام اما غیرطبیعی.

همچنین فرد ممکن است درمورد ظاهر شخصی خود کمتر نگران شود. معمولا افراد افسرده که در معرض خطر خودکشی هستند کمتر یا بیشتر از حد معمول می‌­خوابند.

فرد رفتارهای بالقوه خطرناک مانند رانندگی بی­‌پروا، رابطه جنسی ناایمن یا افزایش مصرف مواد مخدر و الکل انجام می‌دهد.

  نمونه‌هایی از این بحران‌­ها به علت اتفاقاتی مثل مرگ عزیز، طلاق یا قطع رابطه، تشخیص یک بیماری صعب‌العلاج، از دست دادن شغل یا مشکلات جدی مالی است.

فرد درمورد احساس ناامیدی، نداشتن دلیل و انگیزه برای زندگی، سرباربودن برای دیگران، احساس اسارت یا یک درد شدید عاطفی صحبت می‌کند.

فرد شروع به انجام کارهای عجیب و غریب می‌کند؛ مثل درخواست بیشتردیدن دوستان و اعضای خانواده، بخشیدن وسایل شخصی به اطرافیان، نوشتن وصیت‌نامه، نظافت کامل خانه و رفتارهای شبیه به این که پیش‌تر شاید هرگز انجام نمی‌داده

ما جامعه تاب آوری داریم

امیرحسین جلالی روان‌پزشک:

جامعه را اگر یک ارگانیسم در نظر بگیریم، یک ظرفیت و میزانی از تاب‌آوری دارد. شما نمی‌توانید یک جامعه و مجموعه‌ای از آدم‌ها را در معرض انواع و اقسام آسیب، تروما و شرایط همواره اضطراری و غیرقابل پیش‌بینی قرار دهید و انتظار داشته باشید آن جامعه یک رفتار نرمال داشته باشد و دچار آفتی هم نشود.

جامعه‌‌ ما دست‌کم از سال ۹۷ تا ۱۴۰۲ با وجود اتفاقاتی که در آن پیش آمده نشان داده که جامعه تاب‌آوری است. به نظر من باید آمار خودکشی، افسردگی و مشکلات روانی اجتماعی در این جامعه بسیار بیشتر می‌شد اما معنای آن این نیست که جامعه وضعیتی را تجربه می‌کند که فردای آن از امروز بدتر خواهد شد».