تحریریه افتونیوز - روز گذشته سید ایرج کاظمی‌جو رئیس اداره فرهنگ و ارشاد کهگیلویه در نشست شورای فرهنگ عمومی شهرستان با انتقاد از عملکرد رسانه‌های شهرستان گفت: 90 درصد خبرنگاران دربند اشخاص هستند وی در ادامه اذعان داشت: طی این مدت تنها نقطه تاریکی که در کارنامه دارم مربوط به حوزه خبر و رسانه است و به عنوان یک لکه ننگ در پرونده خود می‌پذیرم.

در ابتدای سخن باید کلیت صحبت و سخن این مدیر مورد پذیرش است اما از آنجایی که وی از عاملان و فاعلان شرایط موجود است نمی‌توان این صحبت را حداقل از او پذیرفت و شاید اگر دیگری این حرف را می زد بهتر و بیشتر مورد قبول واقع می شد.

این حمله بی‌رحمانه متولی اداره فرهنگ و ارشاد در حالی صورت پذیرفت که خود این مدیر در طول سالهای اخیر نقش بارزی در دو قطبی سازی و ایجاد حلقه‌های محفلی در رسانه‌ها داشته است.

چه کسی است که نداند که خبرنگاران حلقه نزدیک به کاظمی جو چه کسانی هستند!

در واقع کاظمی‌جو خود پروژه روابط عمومی‌سازی رسانه‌ها را از طریق حمایت از برخی افراد شبه‌خبرنگار متصل به شخصیت‌ها را کلید زد و نااهلان را میدان‌دار حوزه رسانه و خبر کرد.

دوگانه‌سازی هاشمی و موحد در کهگیلویه صرفا مختص خبرنگاران نیست بلکه در سایر سطوح اجتماعی این امر ملموس و مشهود است و حوزه رسانه نیز تا حدی متاثر از جامعه است (البته این دوگانه‌سازی در استان ریشه تاریخی هم دارد) اما مدیری که ۶ سال در شهرستانی فعالیت دارد می‌تواند مدعی شود خارج از این دوگانه قرار دارد؟ زمانی که هاشمی‌پور در نشست خبری با رسانه‌ها از مدیرکلی وی برای فرهنگ و ارشاد استان حمایت می‌کند و یا بعد از یک سال و اندی در دوره نمایندگی موحد همچنان در یک حاشیه‌ی امن به عنوان رئیس یک اداره اثرگذار فرهنگی که منصوب دولت قبل است چگونه خود را خارج از معادله قدرت در کهگیلویه می‌داند؟

جای تعجب دارد چگونه کسی که یکی از بانیان شرایط موجود است در جایگاه یک منتقد اینگونه سخن می‌راند و محکوم می کند!

در سال‌های اخیر، هر گاه جایگاهی خالی از مدیر می‌شد اعم از ( فرمانداری، معاون فرمانداری، شهرداری، مدیرکل فرهنگ و ارشاد و....) بلافاصله رسانه‌هایی که وی به آنها پر و بال داده بود و خود را مدیون کاظمی می دانستند بصورت سفارشی وی را برای پر کردن جایگاه مذکور معرفی می‌کردند و از طریق واسطه‌ها و لابی‌ها با دوگانه قدرت در کهگیلویه رایزنی آغاز می‌شد.

وی در مقاطعی با تیترهای پر زرق و برق مورد حمایت رسانه‌های دست‌پرورده بود و اکنون همان رسانه‌ها را دستاویزی برای حمله به کل جامعه رسانه‌ای استان قرار می‌دهد و به یکباره جای طلبکار و بدهکار و حاکم و محکوم عوض می‌شود !

اگر لکه ننگ مدیریت شما خبرنگاران هستند نقطه قوت کار شما کجاست؟ رِخوت و تهی از محتوا بودن سازمان مربوطه را چگونه توجیه می کنید؟ چه فعالیت موثری در این سال‌ها صورت گرفته است؟

بنظر می‌رسد اینگونه اظهارات نخ‌نما و ژست‌های طلبکارانه و مدعی در جلسات رسمی و اداری ادامه دهنده‌ی همان پروژه دیده شدن‌ها در لابه لای هیاهوی رسانه‌هاست و مطرح شدن این مباحث از طرف فردی که خود مدیون همین رسانه‌هاست را چندان نمی‌توان پذیرفت.

بنظر می‌رسد کاظمی‌جو در روزهای پایانی مدیریت قصد دارد خود را از دوگانه هاشمی و موحد تطهیر کند و هوشمندانه چنین اظهاراتی را مطرح می کند اما این مباحث از طرف افکار عمومی چندان دارای مقبولیت نیست.

رئیس محترم! حداقل سوزنی به خودت بزن و بعد جوالدوزی حواله جامعه رسانه‌ای کنید!