افتونیوز- ولی‌الله شجاع پوریان در روزهای گذشته فعالان سیاسی اصلاح‌طلب منطقه جنوب کشور یکی از دوستان بی‌نظیر خود را بر اثر بیماری کرونا از دست دادند؛ فقدانی که تاثر و تاسف بزرگان و رهبران اصلاح‌طلب را نیز به دنبال داشت.مرحوم«علی خواجوی» مردی از تبار بزرگان، آموزگاری محبوب و محجوب و سیاست‌مداری اخلاق‌مدار و خیرخواه و اصلاح‌طلبی وفادار و ثابت‌قدم بود که سال‌ها در کسوت یک معلم و فرهنگی دغدغه‌مند، دلسوز و فعال، علاوه بر پرورش و تربیت فرزندان این مرز و بوم، دغدغه آگاهی‌بخشی و روشنگری آحاد جامعه را نیز داشت. او با کوشش و مجاهدت بی‌وقفه و شکیبایی و پایداری بر ایده‌ها و آرمان‌ها، روحیه تساهل و مدارا، و الگویی انگیزه‌بخش برای هم‌نسلان و نسل‌های بعدی در عرصه سیاست‌ورزی پاک و صادقانه بود. سابقه سیاست‌ورزی او البته به پیش از انقلاب برمی‌گردد و در مسیر مبارزه با طاغوت نیز رنج زندان و طعم شکنجه را چشیده بود. او بی‌حرمتی به انسان را از نظام ستم‌پیشه به یاد داشت و از همین‌رو بازآفرینی مناسبات و رفتارهای قیم‌مآبانه گذشته را در نظام برآمده از انقلاب بر‌نمی‌تافت. خواجوی همیشه خود را مدیون انقلاب و مردم می‌دانست و با این‌که سال‌ها به عنوان یک فعال سیاسی نقشی موثر هم در پیروزی انقلاب و هم در فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی داشت، اما هیچ‌گاه برای خود سهم و بهره‌ای نخواست. با این‌که از دیگران بیشتر موقعیت و استحقاق مناصب دولتی و حکومتی را داشت، اما فقط برای اعتلای مرام و نگاه اصلاحی خویش مایه گذاشت. سهم خواجوی از سفره انقلاب، زندان و شکنجه استبداد، رنج و خطر سفرهای طولانی و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر برای پیشبرد اصلاحات در جامعه استبدادزده ایران و زادگاه خود گچساران بود. در کنش و منش سیاسی او، اخلاق و ایمان حرف اول را می‌زد و هیچگاه انگیزه‌های جناحی و سیاسی او را به وادی بی‌انصافی و عدول از مرزهای اخلاق سوق نداد؛ رفتاری که در برخورد با مخالفان سیاسی‌اش نیز ‌‌آشکار بود و همین امر او را در نزد همه فعالان سیاسی طیف‌های سیاسی در کشور و استان کهگیلویه وبویراحمد عزیز و محترم کرده بود. همگان او را به عنوان سیاست‌مداری اخلاق‌مدار، شفیق و خیرخواه می‌ستودند که نه به دنبال منافع شخصی، بلکه در پی آرمان‌هایی بزرگ برای پیشرفت، توسعه و آبادانی دیار محروم خود و البته در نگاهی کلی‌تر نگران کشورش بود و تا هنگامه عروج از تلاش برای تحقق رویاهایش دست برنداشت. علی‌رغم آن‌که روابطش را به هیچ توقع شخصی نیالوده بود، اما در مطالبه‌گری برای اصلاح امور کوتاه نمی‌آمد.اگر چه او از این جهان رخت بربسته و بدون تردید مزد تلاش، اخلاق، انصاف و نیکی‌هایش را خواهد گرفت، اما به یقین جامعه سیاست‌زده و خسته امروز ما به الگوهایی چون او نیازی دوچندان دارد و از همین‌رو جای خالی‌اش به شدت احساس می‌شود و تاسف هر‌کس که او را می‌شناخت، برانگیخته است؛ موضوعی که در پیام‌های تسلیت فعالان سیاسی و اجتماعی سراسر کشور نمود بارزی داشت. «علی خواجوی» در دوره‌های مختلف به عنوان رئیس جبهه اصلاحات استان کهگیلویه و بویراحمد نقش‌آفرینی داشت، اما تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش در سراسر کشور اوج خیرخواهی و نیک‌اندیشی این مرد بزرگ بود. از نظر ویژگی‌های شخصی، زلال و روان و یک‌رو بود، ریا و تملق در گفتار و کردارش راهی نداشت، بدگویی، که سکه رایج سیاست است، در گفتارش جایی نداشت. از نظر عملکرد اجتماعی نیز سیاست را با شرافت، رقابت را با صداقت، گفتار را با صراحت و رفتار را با شجاعت درهم‌آمیخته بود تا از او شخصیتی بسازد مورد پذیرش و اقتدای طیف‌های مختلف سیاسی در منطقه جنوب. چشم‌اندازی که همیشه به آن می‌اندیشید، دنیایی بهتر برای زیستن همنوعان، کشوری پیشرفته برای هموطنان و شهر و استانی توسعه‌یافته برای همولایتی‌هایش بود. دریغا کرونا او را در بدترین شرایط اجتماعی و سیاسی از ما گرفت و ما را به اندوه هجران او مبتلا ساخت و دریغ بیشتر که شرایط کرونایی تحمیل شده بر جامعه امروز، موقعیت مشایعت را از مردم استان کهگیلویه وبویراحمد و فرصت تجلیل را از دوستان و یارانش در سراسر کشور گرفت. برای اینجانب که با هر بار حضور در آن دیار محضر آن عزیز را درک کرده و از نزدیک سجایای اخلاقی و انسانی او را تجربه می‌کردم، غم فقدان او جانکاه و بر شانه‌هایم سنگینی می‌کند، اما یقین به این‌که روح او در جوار اولیای الهی و خوبان عالم آرامش یافته، تسلای خاطرم است.