در شرایطی که تقریبا جنوب شرق و غرب کشور دچار بحران بی آبی و خشکسالی شده و این مساله حواشی بسیاری همراه داشت، روستای تلخاب شیرین از روستاهای توابع گچساران دچار بحران قطعی آب شده و با وجود داشتن منابع زیر زمینی مناسب آب روستا مدت هاست که اکثرا قطع میباشد و حتی بعضی وقت ها به واسطه یک هفته تا ۱۰ روز هم میشود که مردم تلخاب شیرین از آب شرب بی بهره باشند. با تحقیقات به عمل آمده به این نتیجه رسیدیم که مشکل این روستا خرابی شبکه آب رسانی درون روستا است و لوله های آب درون روستا مشکل پیدا کرده ولی ظاهرا تلاشی برای حل این مشکل نمیشود؛ به خصوص در این شرایط بحرانی کرونا که مصرف و داشتن آب آشامیدنی و حتی سایر مصارف آب از واجبات زندگی روزمره است. روستای تلخاب شیرین با داشتن منابع آب زیر زمینی مشکلی از بابت تامین آب آشامیدنی ندارد و تنها مشکل فرسوده بودن شبکه آب رسانی است که باعث شده مردم این روستا در رنج و عذاب باشند. در این شرایط همه گیری کرونا مردم با بطری و بشکه به صورت کاملا سنتی و غیر بهداشتی از چاه هایی که هیچ گونه تضمینی و تاییدی بر پاک و تمیز بودن آب آن چاه وجود ندارد برای مصارف روزمره و حتی آب شرب هم از آب چاه استفاده میکنند. قطعی مکرر برق هم باعث شده مشکل قطعی آب شرب دوچندان به مردم فشار بیاورد. طی تحقیقات جزئی همانگونه که بیان شد در قسمتی با تانکر و در قسمت هایی از روستا هم از آب چاه های سطحی و کشاورزی به صورت غیر بهداشتی برای مصارف روزمره و شرب استفاده میشود. ظاهرا این مشکل مدت زیادی است وجود دارد و تلاش و اعتراض مردم روستا هم به جایی نمیرسد. در زمستان و تابستان هر کدام به نوعی مردم تلخاب شیرین از نبود و قطعی مداوم آب آشامیدنی در عذاب هستند. امیدواریم مدیران شهرستان و روستای تلخاب به جای پیگیری جریانات سیاسی و دنبال پست و مقام و میز ریاست بودن اندکی هم به رفع مشکلات مردم مخصوصا روستای تلخاب شیرین توجه داشته باشند. مدیرانی که تنها نگرانیشان این شده که مبادا با تغییر جریانات سیاسی میز مدیریت را از دست بدهند. امید است مدیران شهرستان از خواب غفلت بیدار شده و به فکر رفع مشکلات روستا ها باشند.