افتونیوز - طاهر اکوانیان ۱- در بین فیلم‌‌‌های منتشر شده از مردم زلزله زده سی‌سخت، زنی سالخورده با گلایه از خدا می‌گوید این چه بلایی بود به روز من آمد؟ و مگر نمی‌دانی من این خانه را با چه مصیبتی و با زحمت و کار در خانه مردم درست کردم!؟ خدایا هر چه از طرف تو بیاید راضی‌ام اما... در جایی که این فریاد جگرسوز شنیده می‌شود معلوم است که زنی نالان و سالخورده امید به بهبود اوضاعش ندارد و می‌بیند که هیچ کمک درخوری از دولت و سیاستگذاران در کار نیست و ناچار شکایت به خدا می‌برد و دل هر بیننده‌ای اینطور به درد می‌آید. حتما این زن در این چند شب و روز برف و سرما شنیده و فهمیده است که زلزله‌زدگان ورزقان و سرپل ذهاب و... هنوز بی‌سرپناه و دربه‌درند و دست به سر می‌شوند و دارند اقساط وام خانه‌‌‌های درست نشده را می‌دهند. می‌داند عاقبت او هم اگر کمک مردمی نرسد تعریف چندانی نخواهد داشت. او نماد مردم تنها مانده این روزهاست که نمی‌دانند عاقبت‌شان چه می‌شود.

۲- در خبرهای این چند روز می‌خوانیم که تست منفی کرونا برای ورود به ایران از مرز عراق خرید و فروش می‌شود؛ چندان چیز عجیبی نیست، اگر چه بازی با جان مردم است و به نوعی دیگر جای هیچ حرفی باقی نمی‌گذارد؛ اما چرا این درجه از بی‌شرمی و زد و بند رخ می‌دهد و عیان می‌شود؟ چون در سالیان گذشته محیط زیست که جان انسان‌‌‌ها بسته به آن است تخریب و واگذار شده و کاملا عادی جلوه می‌کند! چون باغ‌‌‌ها و درختان و فضای سبز شهری جولانگاه بساز و بفروش‌‌‌های وابسته می‌شود و اتفاقی نمی‌افتد! چون خزانه بانک مرکزی به یغما می‌رود و مجرمان معلوم نیستند! چون مردم در ادارات مختلف برای جوابی سرگردانند و چاره‌ای ندارند! چون بوی بهبود به مشام کسی نمی‌رسد و... این دو را که نمونه‌ای از بی‌سروسامانی است بگذاریم در کنار نمونه‌‌‌های دیگری که هر کسی روزانه می‌بیند و کاری از دستش بر نمی‌آید./همدلی