اَفتونیوز _ آنچه را از ساختار شکنی و حذف بنیانگذار در قطعنامه و بداخلاقی و بدزبانی و بد گویی و مرگ خواهی! در پاسداشت انقلاب شاهد بودیم به یکباره روی نداد بلکه ادامه روند تخریبی و تفکر خشونتگرایانه و تمسخر و طعنه، بیان و ادبیات غیراخلاقی و فاصله گرفتن از اهداف و آرمانهایی بود که سالهاست بر مراقبت و اصلاح امور هشدار داده میشود اما گوش شنوایی نیست و یا نمی خواهند سامانی حاصل آید. عادت کرده اند ناهمواریها و ناملایمات و هر مشکلی پیش آید فی الفور از فتنه و نفوذ بگویند و به آمریکا ربط دهند، فریاد مرگ بر آمریکا سر دهند، چهل سال است که این فریاد بلند و بلندتر میشود، پرچم میسوزانند و در خیال خود مبارزه می کنند، حقیقت آن است که کردار و گفتار پرخاشجو و نائره جنگ و خشونت بپا کردن نه تنها با آرمانهای اخلاقی و مسلمانی سازگار نیست که ربطی به آمریکا هم ندارد بلکه این شیطان بزرگ! درون محفلی خاص است که جمهوریت و اسلامیت را بر نمی تابند و چون قدرت و حمایت قدرت و نیز در پرتو آن ثروت مردم را به جیب زده اند و سالهاست اختلاس و غارت بیت المال نمایان وعادی شده به هر شکلی که میلشان باشد عمل می کنند، بی محابا حمله ور میشوند، از در و دیوار بالا می روند، به آتش می کشند، سنگ پرانی می کنند، هفت تیر می کشند..... خشونت قاعده کار اینان شده، کجای این زمختی و پستی و پلیدی به آمریکا مربوط است؟ آیا در نظام جمهوری اسلامی با این حرکات و رفتار و تریبونهای رسمی و رسانه ملی و با آن همه اهانتها و خط و نشان کشیدنها و تبلیغ خاص برای گروهی خاص که در تحجر و سنگدلی و اوج خشونت و بی ادبی و بی تربیتی بسر می برند می توان مدعی اسلامیت شد؟ کدام اسلام؟ کدام انقلاب؟ شرم و حیا و انسانیت و شرافت و آزادگی کجا رفته؟ چنانچه این روند ادامه یابد (اگر دیر نشده باشد!) هزینه اصلاحات بیش از انقلاب خواهد بود، ساختار معیوب، قانونی که یکجانبه تفسیر شود و مفسران خاص داشته باشد، حذف یاران امام و دوستان و دلسوزان انقلاب و در بهمن ۴۲ سال بعد حذف خود امام چه توضیح و توجیهی دارد؟ فلذاست که مردم از اصلاحات نومید شده و مسیر بسوی انقلاب حرکت! می کند. آنچنان سوخته این خاکِ بلاکش که دگر انتظار مددی از کرم باران نیست در شعار مرگ خواهی برای رئیس جمهور عیان است که هیچ خودسری در کار نیست، برنامه ریزی شده و هدایت شده عمل کرده اند، غائله مشهد و مرگ بر روحانی بسوی مرگ بر روحانیت و مرگ برهمه پیش رفت؛ مرگ گفتن این روزها هم به روحانی ختم نمی شود، دایره بزرگتر و افراد بیشتری را در بر می گیرد، شاهد نوعی آنارشیسم افسار گسیخته هستیم که عده ای و گروههایی تندرو با تحریک اراذل و شورشگران امید بسته اند تا هر آنچه و هر آن کس را به زعم خود غیرخودی می دانند سرکوب و چهره خوفناک از نظام نشان دهند، لاابالی گری در فکر و عمل پیشه کرده اند و از دین کارکردی ویرانگر به نمایش می گذارند، کسی هم حریف آنها نیست!! شعار و سروده های ابتدای انقلاب که هر ساله تکرار می شد یکی هم این بود که آمریکا دلیل هر مشکلی بود " آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو" سرود زیبایی است اما امروز به این گروههای فشار سازمان یافته! که سر دارند و خودسر نیستند بیشتر میخورد تا آمریکا که رسم اینان عصیانگری و ویرانگری است...... بخوانید: ای ز شرار ستم شعله به عالم زده امن و امان جهان یکسره بر هم زده بر سر هر خرمنی در دل هر گلشنی آتش بیداد تو صاعقه ی غم زده ثروت انبوه تو خون دل توده‌هاست کین تو بر سینه‌ ها دشنه ماتم زده دزد جهان‌خواره‌ای دیو ستم‌ پاره‌ای عقرب جرّاره‌ای روبه مکاره‌ ای جور و جفا در تو هست مهر و وفا در تو نیست زهر بلا در تو هست شهد صفا در تو نیست در همه دور زمان چون تو ستم‌ کاره نیست عامل هر فتنه‌ ای صلح و صفا در تو نیست در همه گیتی به پاست نائره جنگ تو گوش جهان خسته از طبل بدآهنگ تو مظهر شیطان تویی دشمن انسان تویی ای همه اهریمنی سرحد فرهنگ تو رسم تو عصیانگری کار تو ویرانگری تیره شده عالم از حیله و نیرنگ تو دشمن هر ملتی موجب هر ذلتی سایه ی هر وحشتی فتنه هر امتی