فریدون هاشمی روزنامه «دنیای اقتصاد» امروز به مشکلات کارخانه سیمان مارگون پرداخته و مانند چندین خبرگزاری و رسانه که پیشتر این مساله را بازتاب داده بودند از قول مدیرعامل شرکت بین المللی توسعه گستر هلال خاورمیانه، نوشت که برغم اینکه راه اندازی کارخانه سیمان مارگون یکی از موفق ترین نمونه های سرمایه گذاری های خارجی کشور است اما به دلایلی مانند بالا بودن هزینه ها (برق، گاز، قطعات، ...)، پایین بودن درامد ناشی از قیمت پایین فروش، مشکلات حمل و نقل تا بازار خرید، دشواری تهیه و قیمت زیاد قطعات و لوازم مورد نیاز، زمین و محیط کارخانه،... این کارخانه را با خطر ورشکستگی و تعطیلی روبرو کرده است.

به گفته مدیران این مجموعه، قریب به بیست درصد از کارکنان نیز مازاد هستند که به اجبار معرفی مسولان دولتی بکار گرفته شده اند! نیروی مازاد نیز هزینه تولید را بالا می برد.

مدیران کارخانه دست بسوی مسولان و دولت دراز کرده اند که به آنها کمک کنند تا از خطر نجات پیدا کنند.

کارخانه ای که قرار است برای استان درآمدزا باشد عملا ورشکسته است! یعنی منابع طبیعی ما مصرف می شود، خودمان هم باید مبلغی اضافه به این مجموعه بدهیم!

این شرایط به خوبی نشان می دهد که وجود منابع و بودجه و مواد اولیه و زمین و نیروی کار، توجیه کننده راه اندازی کارخانه نیست.

برای بقای یک کسب و کار، عوامل متعدد تاثیرگذارند. زنجیره ارزش باید بهینه طراحی و ایجاد شود. استراتژی تولید مولفه هایی دارد.

در مورد این کارخانه مورد بحث، فاصله تا بازارهای داخلی و بین المللی و عدم وجود تجهیزات لجستیکی و شبکه کارامد ارتباطی و بازاریابی صحیح، نرم افزار و سخت افزار نامتناسب، شرایط محیطی و سختی رسیدن به سطح اسمی تولید، فضای سیاسی نامطلوب و تحمیل نیروهای ناکارامد، عدم وجود صنایع بالادستی و پایین دستی و عدم تکمیل زنجیره ارزش، وابستگی کارخانه به نهادهای دولتی و عدم استقلال کامل، عدم استفاده از تکنولوژی های بروز و کارامد، ... برخی از مولفه های مهم و تاثیرگذار بر نرسیدن به سطح مطلوبیت و عدم موفقیت یک کارخانه تولیدی است.

عجالتا بدانید بجای اعطا وام و کمکهای دولتی و بدهکار کردن کارخانه و عادت دادن به وابستگی به عوامل بیرونی، بهتر است که آسیب ها در بستر کاملا علمی تحلیل و با روش عاقلانه، به راه حل هایی درست منجر گردد. مثلا کاهش هزینه ها و تعدیل نیرو در کوتاه مدت و صادرات در بلندمدت موثر است.

این بیمار، با مسکن های موقتی به معتادی ذلیل تبدیل می شود که اگر یک روز مخدر به او نرسد زمینگیر و فلج خواهد شد.

منبع: اینستاگرام نویسنده