فیض شریفی بداند یا نداند با محرومیت شش ماهه گرفتار می‌شود. پس از این ماجراها عوامل تیم پرسپولیس از کیف خلیفه به مراکز دست‌اندرکار فدراسیون آسیا و امثالهم شکایت می‌کنند تا آنها را به زمین برگردانند بدون آن که وکیلان کشوری از چند و چون کار این دادگاه به درستی اطلاعی داشته باشند. بعد از آن که تمام شکایات از طرف دادگاه‌های فوتبالی مورد قبول واقع نمی‌شود، به زمین و زمان گیر می‌دهند و توطئه‌های جهانی را عامل چنین اتفاقاتی قلمداد می‌کنند. بعضی از عوامل داخلی مخالف هم به تیم‌های عربستانی گرا می‌دهند و آنها هم به دادگاه‌های آسیایی و جهانی شکایت می‌کنند تا باقیمانده تمرکز به هم ریخته تیم پرسپولیس را بر باد دهند. آنها نیز تا حدودی در این مصاف موفق می‌شوند. تیم پرسپولیس با چهل درصد از مجموعه از بازیکنان به قطر می‌رود تا با تیم اولسان هیوندایی که تا نوک دندان مسلح شده، مبارزه کند. در آستانه مسابقه، از بالا تا پایین مسئولان برای این که در این پیروزی خود را شریک کنند با مدیر و مربی تیم تماس می‌گیرند و به آنها نوید کمک و همکاری می‌دهند که سابقه نشان می‌دهد که آنها بعد از پیروزی فقط برای عکس گرفتن می‌آیند و حتی تف هم توی دست تیم قهرمان نمی‌اندازند. حالا شما سری به کره جنوبی بیندازید، ببینید کدام مسئول به تیم اولسان قول همکاری و سور و سات داده است؟ کدام رئیس جمهور و رئیس مجلس اوقات مربی و مدیر تیم کره‌ای اشغال کرده‌اند؟ شما چه تاجی به سر فوتبال ایران زده‌اید که امید پیروزی دارید؟ شما تمرکز مربی و بازیکنان را چنان به هم ریختید که آنها دو پنالتی به تیم حریف تقدیم کردند. وزارت ورزش متولی پرسپولیس و استقلال است و باید از لحاظ مالی این دو تیم را تامین کنند. این دوتیم هنوز که هنوز است با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنند و تا همین امروز به زمین و زمان بدهکارند و شما سر سوزنی به آنها کمک نکردید و اتفاقا همین بدهکاری‌ها باعث شد که تعدادی از بازیکنان از این تیم بروند. در این چندماه شبکه‌های تلویزیونی آن قدر تیم اولسان را به عرش اعلا بردند که هواداران تیم پرسپولیس فکر می‌کردند که باید چند گل را از تیم حریف بپذیرند و عطای قهرمانی را به لقایش ببخشند. بازیکنی که می‌داند کوچک‌ترین حرکت او از فیلتر ویدئو چک، می‌گذرد چرا باید دست و پا به چنین خطا‌های خطرناکی بدهد؟ وقتی بازی به اتمام رسید، همه تماشاگران دچار غبن و اندوه فراوان شدند که تیم اولسان هیوندا چه موقعیت خطرناکی به جز همان دو پنالتی نصیب‌اش شد؟ یک مربی ایرانی با تاکتیک‌های موثر تیم کره‌ای را آچمز کرده بود و هرچند موقعیت‌های آن‌چنانی نداشت فرصتی هم به تیم حریف به جز همان دو پنالتی ناشیانه نداد. تا زمانی که فوتبال در دام سیاست گرفتار است، تا زمانی که تلویزیون به حساسیت‌های کاذب دامن می‌زند آش همین است و کاسه همان...