الهام اکوان افتونیوز _ اگر انسان را بر طبق نظر جامعه‌شناسان موجودی اجتماعی بدانیم، بدون شک در اجتماع به شکوفایی می‌رسد و استعدادهای او به نمایش درمی‌آید. البته در دوره حاضر این بحث به دلیل فراگیری انفجارگونه اینترنت و تسلط این پدیده تا حدود زیادی زیر سؤال رفته است. درست است که اینترنت جای خیلی از چیزها مثل ارتباطات مستقیم و دیدارها را گرفته، اما از نظر انسانی و اخلاقی معایبی هم دارد که با شیوع کرونا خودش را بیشتر نشان داده است. برخلاف صحبت‌های این روزها که اغلب حرف از آموزش مجازی و آنلاین است، باید گفت که آموزش حضوری مزایایی دارد که هیچ نوع آموزشی جای آن را پر نخواهد کرد. در آموزش حضوری ما با همدیگر در ارتباط هستیم و می‌توانیم در مواقع لزوم به هم کمک کنیم. همچنین نحوه تعامل اجتماعی باعث شناخت بیشتر خودمان و دیگران خواهد شد تا از این طریق عیب‌های خود را بشناسیم و در جهت رفعشان تلاش کنیم. حضور فیزیکی برای انگیزه‌بخشی و نظم در زندگی ضروری است و می‌شود گفت که رفتن به محل کار برای کارمندان و برای دانش‌آموزان و دانشجویان کلاس درس، اگرچه کمی سخت‌تر است، اما با توجه به ‌این‌که بدون حضور در جامعه نمی‌شود به پیشرفت کاری و شغلی رسید، بهبود امور زندگی را در پی دارد. شاید عده‌ای هزینه رفتن به محل آموزش را بیشتر از آموزش مجازی بدانند، ولی باوجود بی‌کیفیتی اینترنت و سرعت همیشه پایین و هزینه بالای آن، این نظر هم نمی‌تواند درست باشد. با توجه به شناختی که از جامعه خودمان داریم بعید است در طولانی‌مدت بشود روی آموزش مجازی برای همه برنامه‌ریزی کرد یا به آن امید داشت که نتیجه چندان امیدوارکننده‌ای به دنبال داشته باشد.