افتونیوز _ بیش از یک ماه است که از تشکیل مجلس یازدهم می‌گذرد. مجلسی که با شعارهای حداکثری انقلابی و اصولگرایی تشکیل شده است. ترکیب این مجلس نیز به طور حداکثری در دست مدعیان انقلابی است. پس از مجالس پر انتقاد ششم (اصلاح‌طلب)، هفتم، هشتم و نهم (اصولگرا) و دهم (ترکیبی)، اکنون پس از سال‌ها ادعا و وعده، مجلس انقلابی تشکیل شد. سال‌ها بود با کوفتن عالم و آدم، وعده تشکیل چنین مجلسی و با این مقیاس داده می‌شد. با وعده تشکیل مجلس انقلابی، هرچه فریاد داشتند بر سر مجلس دهم زدند و مردم را از عملکرد مجلس دهم ناامید کردند. تمهیدات فراوانی دیده شد و هزینه‌های زیادی از حیثیت نهادهای نظام شد تا این مجلس تشکیل بشود و هیچ اقلیت قوی نیز در مجلس حضور نداشته باشد؛ اکنون این رویا عملی شده است. مجلسی صد درصد به ظاهر انقلابی و اصولگرا تشکیل شده است. حال بیش از یک ماه از عمر این مجلس گذشته است؛ با دستاوردهای این یک ماه، تقریباً چشم‫انداز این مجلس روشن شده است. مهم‌ترین دستاوردهای این مدت، پیشنهاد نامگذاری خیابانی به نام جورج فلوید، تغییر نام فرودگاه مهرآباد، برگزاری مراسم ختم قرآن، تعطیلی جلسه علنی برای نماز آیات و مجموعه‌ای از شعارهای نپخته و مواضع تندوتیز و حساب نشده و بعضاً مضحک بوده است. آن همه سرو صدا جهت رفتن به مجلس برای این کارها؟ آنچه از شعارها و ادعاها در این سالیان دریافتیم این بود که عده‌ای پرادعا معتقدند که صاحب «ایده حکمرانیِ» خاص و خالصی هستند که کلید حل مسائل کشور در آن است. نام ایده خود را نیز با تحدید و انحصار مفهومِ بلند انقلاب اسلامی، «انقلابی گری» گذاشته بودند. هرچند هیچ گاه منشور کشورداری خود را منتشر نکردند و همیشه به شعارهای کلی و کلیشه ای مانند مدیریت جهادی و... بسنده می‌کردند اما می‌گفتند برای تمام مشکلات جهان اسلام نسخه‫ای در آستین دارند. البته هیچ گاه اینان بی‫قدرت نبوده‫اند اما بالاخره با کلی سروصدا دوباره مجلس به دستشان افتاد. حال با حضور حداکثری در مجلس، نسخه‫های آنها که از سقفِ عقلانیتِ این ایده برخاسته، قابل رویت است. مهم‌ترین نسخه این مجلس تا کنون، پیشنهادهای بالا است. مجلسی که برای تامین معیشت مردم شکل گرفت، اگر با این دست فرمان پیش برود چه عاقبتی خواهد داشت؟ مسائل کشورداری جای شعار و ادعاهای فانتزی نیست. اینگونه نیست که یک شبه، ایده حکمرانی و منشور کشورداری تولید شود. اگر تاکنون سقف آغاز نسخه‌های یک جریان، در این موقعیت حساس کشور، تغییر نام خیابان ها است، مشخص است که فرجامش چیست!  این مجلس به دلیل نداشتن اقلیت قوی سیاسی و فکری، به سرعت بر سر مسائل فرعی آرایش خواهد یافت و در درون خودشان صف بندی شکل خواهد گرفت. چه آنکه اکنون نیز به بهانه عملکرد ضعیف هیات رئیسه در جانمایی نمایندگان، طرح استیضاح هیات رئیسه ارائه شده است. یعنی در یک ماه اول، صف بندی های درون جناحی شروع شده است. این تازه آغاز راهِ «مجلس انقلابی» است!