محسن سلیمی پور

دانشگاه برآمده از نظام مقدس جمهوری اسلامی، که عمری کمتر از ۴۰ سال دارد و فرزند یا نوه بعضی از دانشگاه‌هایی است که در استان‌های همجوار هستند و به نسبت دانشگاه یاسوج در کهنسالی به سر می‌برند.

دانشگاه یاسوج در ایام جوانی به خوبی رشد کرده، استخوان ترکانده و مایه حیرت گردیده است، از درون و بیرون.

این رشد بسیار عالی در نتیجه عملکرد مطلوب نیروی انسانی، بستر مناسب و جغرافیای آرمانخواه کهگیلویه و بویراحمد بوده است.

اگرچه در مقاطعی از تاریخ مستند دانشگاه، این رشد، تک قطبی شده و فرصت‌های طلایی سرکوب شده‌اند اما در مجموع سیر تحول و دگردیسی دانشگاه متوقف نشده و خود را باز یافته است.

این دانشگاه زنده و پویاست همچنان که در اثرگذاری کشوری همواره جزء یکی از پنج دانشگاه فعال بوده و از نامی احترام آمیز برخوردار است.

تحزب و کش و قوس‌های سیاسی کشور و منطقه و جایگزینی مهره‌های شطرنج سیاست باعث توقف و سکون دانشگاه نشده بلکه این دانشگاه بوده که مهره‌های سیاسی را در خود حل کرده است آنچنان که در کنار مقاصد سیاسی، عملیات و راههای توسعه و گسترش دانشگاه و منافذ تنفس به صورت کامل مسدود نشده و حتی خدماتی هم خواسته یا ناخواسته انجام داده‌اند.

دانشگاه یاسوج به جز در چند مقطع پردردسر، همواره جولانگاه سیاستمدارانی بوده که با دید اشتها زایی سیاسیون و نگاه غیردانشگاهی مواجه و از این حیث خسارت‌ها دیده است و در عین ناباوری همچون ققنوس از خاکستر سر برآورده و به حیات خود ادامه داده است.

اما اینک با واکنشی عجیب و غیرمنتظره مواجه شده که زشتی و پلشتی آن سال‌ها بعد برای افکار عمومی و تحلیل منصفانه آشکارتر خواهد شد.لذا برای اطلاع دانشگاهیان عزیز و افکار عمومی چند نکته را در همین خصوص تقدیم می‌نمایم:

۱- نقد و بررسی یک دستاورد آن هم در سطح ملی و بین‌المللی آن چنان حساس و عالمانه است که اگر مستندات کافی و شاخص‌های علمی نداشته باشد قبل از هر چیزی رقبای حاضر در این مبارزه که همچون پدران و پدربزرگان دانشگاه یاسوج هستند آن را بی اساس و غیرمنطقی تلقی و از پذیرش آن اجتناب خواهند کرد نه اینکه با پیام‌ها و تماس‌های خود به تحسین و تمجید دانشگاه یاسوج بپردازند و از آن تقدیر نموده و حتی خواستار تبادل تجربیات شوند.

۲- پایگاه‌های علم سنجی و مقایسه‌ای در سطح بین الملل و قاره، مزدور و وامدار کسی یا کسانی نیستند که اصالت و وجه خود را قربانی فرد یا افراد خاصی نمایند زیرا اصالت و مرجعیت این پایگاهها در صورت عدم دقت در ارایه راهکارهای علمی زیر سوال خواهد رفت و از مدار توجه خارج خواهند شد.

۳- دستیابی دانشگاه یاسوج به مقام‌های جهانی، قاره‌ای و کشوری برای بعضی‌ها نه تنها مایه خشنودی و سرافرازی نبوده بلکه با تحلیل‌های مغرضانه و سودجویانه مورد آسیب قرار گرفته است. مایه تعجب است ابتدا اصل دستاورد زیر سوال رفته سپس بعضی‌ها خود یا افراد نزدیک به خود را عامل این افتخارات دانسته‌اند. اندکی تأمل و ریزبینی در این متن‌ها، تناقض‌های موجود و بازی با اعداد و ارقام آن هم برای از بین بردن حلاوت و شیرینی این شاهکار که به هیچ وجه مربوط به یک فرد خاص یا گروه خاص نبوده جفای آشکار در حق مجموعه دانشگاه و تاریخ زرین آن خواهد بود.

۴- دانشگاه یاسوج در حقیقت قربانی و اسیر رقابت‌های مدیریتی و منفعت‌طلبانه‌ای است که همیشه از آن رنج برده و اینک پس از مدتی آرامش، دوباره سر بر آورده است.

۵- اگر چه وضعیت فعلی دانشگاه دارای ضعف‌ها و کمبودهایی است اما نمی‌شود آن را متاثر از رخدادهای بین المللی و کشوری ندانست. همان چیزی که دامنگیر کل کشور شده و حتی بعضی‌ها را از پای درآورده است. انصاف نیست که دستاوردهای دانشگاه را با حب و بغض‌های مدیریتی، جناحی و منفعت‌طلبانه گره زد و برای تخریب رئیس فعلی دانشگاه، وجهه‌ی دانشگاه را زیر سوال برد. روسا می آیند و می روند همچنان که دیدید!! اما آنچه می‌ماند دانشگاه است که میراث ماندگار نسل‌های بعدی خواهد بود و نباید با تیرهای جهالت و نفس های سرد از پای در بیاید. انگیزه‌ها و افراد تحریک کننده این موضوعات برای مجموعه دانشگاه کاملاً آشکار است. خود می‌دانند که دانشگاه در گذشته چه بحران‌هایی را پشت سر گذاشته و چه خطاهای فاحشی رخ داده که نیازی به افشای آنان در حال حاضر نیست اما اگر بخواهند دستاوردهای دانشگاه را در اذهان عمومی مخدوش نمایند تا به اهداف و اغراض خود دست یابند آنگاه می‌توان افشاگری کرد و آنها را رسوا نمود.

۶- این نوشتار به معنی دفاع تمام قامت از آقای دکتر عریان رئیس فعلی دانشگاه یاسوج نیست بلکه خطاب به کسانی است که اصل دانشگاه را هدف گرفته‌اند و آنرا تحقیر کرده و کوچک می‌شمارند. بدون شک نقدهایی در برخی حوزه‌ها وجود دارد که متوجه شخص آقای دکتر عریان خواهد بود و موضوعی کاملاً جدا از دستاوردهای بین المللی، آسیایی و کشوری دانشگاه است و اگر تحولی در این حوزه‌ها رخ ندهد بدون شک ایشان را نیز پاسخگو خواهم دانست.