افتونیوز _ جریان‌های سیاسی از زمان ظهور در جامعه در معرض قضاوت و ارزیابی افکار عمومی و احزاب و گروه‌های همفکر آن جریان خواهندبود، طبیعتا جریان اصلاحات هم ازاین قاعده مستثنی نیست. اتفاقا یکی از امتیازات اصلاح‌طلبی این است که از ابتدا در تعامل نزدیک با متن جامعه و نخبگان و فعالان سیاسی در همه طیف‌ها بوده است. اساسا یک جریان دموکراتیک با بدنه وسیع اجتماعی باید درگیر باشد. تفاوت عمده اصلاحات با جریان‌های دیگرسیاسی رسمی درایران این است که هرکسی با هر سطحی از کنش سیاسی می‌تواند در آن ورود پیدا کند و به اظهارنظر بپردازد، چون ارتباط گرفتن با آن چندان کار سختی نیست در حالیکه در جریان رقیب اظهارنظر و ورود به آن از محدودیت‌هایی برخوردار است، به شدت ساختارهای تشکیلاتی جدی برآن‌ها حاکم است و خود این موجب می‌شود که اصولگرایان چندان از تکثر برخوردار نباشند، اما جریان اصلاح‌طلب جریان متکثری است که به دلیل انواع طرز تفکر‌ها شکل گرفته است. اتفاقا این نقطه قوت جریان اصلاح‌طلبی است. بحث‌هایی که امروز درمیان اصلاح‌طلبان پیش آمده و بعضا متناقض یا درتضاد با یکدیگر است، باید تلاشی برای پویایی و حرکت روبه جلو در میان این جریان باشد. جریان اصلاحات از بحث‌ها و بعضا دعواهای سیاسی پیش آمده می‌تواند استفاده کند، به آسیب‌شناسی خود بپردازد و طرحی نو دراندازد.به نظر من اگر جریانی از دموکراسی و مردمسالاری دم می‌زند حتما باید این را دردرون خودش به نمایش بگذارد، اتفاقات اخیر می‌تواند به بازسازی این جریان کمک کند. بی‌تردید باید گفتمان اصلاح‌طلبی بازسازی شود و ضرورت این بازسازی نیز این است تا چهره‌ها و افراد مختلف به طرق مختلف اظهار دیدگاه کرده و چالش‌های عمده اصلاح‌طلبی را دراین عرصه مطرح و درصدد رفع آن برآیند.