از نخستین سالهای تاسیس نهاد دانشگاه در ایران جنبش دانشجویی همواره بستری مناسب برای آغاز بسیاری از تحولات سیاسی و اجتماعی بوده است. در این میان دستهای بسیاری در پی نابودی این بستر برآمدند. دستهایی که با توجه به شرایط کنونی، گویا حداقل در استان ما کهگیلویه و بویراحمد کاملا موفق عمل کرده اند، از آنچه در سالهای اخیر در برنامه ها و تشکل های دانشجویی میگذرد تا آنچه در موضعگیری هایشان در بزنگاه های مهم می بینیم همه گواه این ادعایند که جنبش دانشجویی حداقل در استان ما تبدیل به قتلگاهی شده است برای کشتن هر آنچه تا کنون جنبش دانشجویی برایش جنگیده بود، استقلال، آزادی، مبارزه با استبداد، مبارزه با تبعیض، فساد و هزاران آرمان دیگری که خون رگان جنبش دانشجویی بوده اند.حال که راه برون رفت از بحران های سالیان اخیر، تحول بنیادین در همه ابعاد سیاسی،فرهنگی ،اقتصادی و حاکمیتی است، و از ان جا که مبدا و خواستگاه چنین تحولاتی دانشگاه و دانشجو می باشد و انتظار توده مردم از آگاهان جامعه در این عرصه و بازه زمانی تاریخی ،حرکت در این مسیر می باشد، دانشجویانی در تشکل های سیاسی همراه و همگام با کسانی هستند که متد فکریشان هیچ تناسبی با خواستگاه تحول خواهی دانشگاه ندارد. شانزده آذر برای هر انسان دغدغه مندی روزی تکرار نشدنی در تقویم است، اما امسال داغ آبان استقبال از آذر را از خاطرمان محو کرد. هنوز در حال شمارش دوستانمان بودیم که ناگهان از دشمن فرضی شکست خوردیم. اشتباهی این چنین بزرگ و وحشتناک برای آنان قابل گذشت و چشم پوشی و از تبعات قدرت طلبی شان است اما برای ما نه بخشودنی است و نه فراموش شدنی. اکنون با این همه عزا و آوار مصیبت های اجتماعی و اقتصادی که بر سرمان ریخته اند، بعد از آن همه خون دل خوردن و آن همه دانشجو که زندگی شان را پای دانشگاه نهادند و بستر آرمان گرایی دانشگاه های این استان را زنده نگه داشتند، میراث عظیم جنبش دانشجویی در غفلت ما دست کسانی افتاده است که نه تنها دغدغه ای برای جان آدمیان ندارند بلکه قاتق نانشان خون جگر ماست. در این هیاهویی که هر نهادی در وضع کنونی حاکمیت تماما از کارکرد افتاده است ، تلاش و ادعای عده ای برای کسب نمایندگی مردم تماشایی است. گویی ما نمیدانیم کار این نمایندگان و اشتیاقشان برای چیست. از آنانکه با ادعای آزادی خواهی و حق طلبی وارد میدان شدند و در نهایت خفت پس زده شدند تا اینان که باج ماندنشان را با خون ما داده اند هیچ انسان درست و قابل اعتنایی پیدا نمی شود که اگر می شد هرگز شرفش را به حضور در این بازی زرگری نمی فروخت. القصه جنبش دانشجویی استان محروم ما که مزدورانی با قالب تشکل ها آن را قبضه کرده اند و هر صدایی را خفه میکنند و به حاشیه می رانند و با شرحی که از وضعیت داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی بیان شد ، هر نفر از این مزدوران دانشجویی منافع خود را نزد یکی از داوطلبان می جویند و جنبشی را که غصب کرده اند زیر پای این کاندید و آن کاندید لگدمال می کنند. در وضعیتی که فعالان واقعی دانشجویی مدنی و اجتماعی در بدترین وضع ممکن سرکوب می شوند، تهدید می شوند و زندگی به کامشان زهر می شود، در وضعیتی که مردم ما از درد به خود می پیچند، داغ جوان دیده اند و دلشان سوخته است، تشکل های دانشجویی به دنبال منافع شخصی اعضای خود هر لحظه آلت دست یک رانتخوار قهار میشود.همراهی دبیران تشکل های دانشجویی در قشون کشی های طایفه ای و قومی و حضور معکوس فکری در انتخاباتی بدون محتوا و اندیشه ،نشان ازنفوذ موفق اقتدارگرایان در جنبش دانشجویی و به قهقرا رفتن آرمان های آزادیخواهی،تحول خواهی و ...خواهد بود. هدف از نگارش این سطور تقبیح و تخطئه تک تک دانشجویانی است که بی اعتنا به درد ما مردم سرمایه های اجتماعی مان را به باد فنا می سپارند.