تا یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی حدود دو ماه بیش زمان نمانده است. انتخابات پیش‌رو تفاوتی ڪیفی با دوره‌های پیشین دارد؛ تاڪنون در هیچ دوره‌ای مردم تا به این‌حد پریشان، مضطرب و مردد نبوده‌اند. اما چنین تردیدهایی چنانچه به بی‌عملی و سڪون ڪشیده شوند، عاقبت بد و ناگوار آن، تنها وتنها گریبان همین مردم را می‌گیرد. ازاین‌رو بیش و پیش از هر چیز باید دانست ڪه بی‌عملی نه‌تنها دردی از ما دوا نمی‌ڪند، ڪه وضعیت را از حال حاضر حتی بدتر نیز می‌ڪند. اما حال چه باید ڪرد؟ در زمانه‌ای ڪه اعتماد به جناح‌های سیاسی تا به این اندازه فرسایش یافته، چه رفتاری باید داشت؟ در استان کهگلویه و بویراحمد این روزها گزینه های برای انتخاب مجلس آینده مطرح هستند؛ اما در این میان شاپور رمضانی با بیان و شرایطی متفاوت تر پابه عرصه گذاشته است. چنان‌چه بخواهیم وضعیت پیش‌رو روزبه‌روز رو قهقرا رود، می‌توان به همان سبیل پیشین با انگیزه‌های قومی و طایفه‌ای یڪی از گزینه‌ها را انتخاب ڪرد و بعد منتظر پیامدهای ناگوار آن ماند. دڪتر شاپور رمضانی با طرح اصلاح اصلاحات پنجره جدیدی را گشوده است. اصلاح طلبی بعنوان یک جریان اندیشه نیرومند که سال ها در سطوح مختلف فعالیت داشته امروزه به سطحی از ناکارآمدی رسیده است. بسیاری براین باورند اصلاحات دیگر به فرسایش رسیده است و کمتر صدای متفاوت و رسا در نقد مسیر اصلاحات میتوان شنید. اصلاح طلبان بویراحمد و دنا این روزها دچار نوعی سرگیجه شده اند،از یک طرف حجم مطالبات تحقق نیافته توسط دولت در سطح ملی سبب نوعی بی رمقی شده است و از طرف دیگر بر اثر برخی اختلافات سلیقه ای دامن گیر آنها شده است. بهرامی، ایزدپناه در دو سر طیف قرار دارند و اما شاپور رمضانی با سبک و سیاق تاحدود زیادی متفاوت تر از بقیه با شعار نواصلاح طلبی یا اصلاح طلبان نو پا به عرصه گذاشته است. لازمه حیات هر جریان فکری بازاندیشی و بازبینی دوباره آن جریان فکری است، در شرایط بحران و ناکارآمدی تنها نخبگان و پیشقراولان میتوانند ضرورت ها و اولویت های جامعه خود را درک کنند شاپور رمضانی اگر نگوییم اولین فرد جز اولین افرادی ست با یک گذار معرفت شناختی و عملکردی قصد دارد گفتمانی تحت عنوان *نواصلاح طلبی* را عرضه کند. اصلاح طلبان در بویراحمد بعد از سیدباقر سالها از فضا خارج بوده اند و در این سالها نیازمند بوده اند که خود را ریکاوری کنند تا آن منزلت و شأنیت اجتماعی خود را با آن مقبولیت و مشروعیتی که خدشه‌دار شده را به شکلی باز بگردانند. امری که تاکنون محقق نشده است. رسیدن به شرایط ایدئال نیازمند افراد، جریان ها و تفکرات نو است. تفکرانی که بصورت مداوم در جامعه جران داشته باشند، جرح و نقد شوند و شفافیت عنصر اصلی و پایدار آنها باشد. رمضانی را باید تنها اصلاح طلبی بدانیم که این روزها مواضع صریح و شفاف خود را در مورد شرایط جامعه عنوان می کند و از مفقوده ها، محدودیت ها و مصائب و دردهای اجتماعی می گوید. بی شک در جامعه امروز که محافظه کاری سیاسی سرلوحه کنشگران سیاسی است رمضانی خود پدیده نادری ست که باید او را جدی گرفت .