انسان در پیوندهای اجتماعی زیست یافته است و به حکم سرشت خویش ناگزیر به ارتباط با دیگران است ، تبادل اندیشه ها و اطلاعات از انگیزه های ارتباط  می باشد، در جریان ارتباط و تعامل اجتماعی بخش قابل توجهی از شنیده های روزانه انسان را شایعات و اخبار ساختگی تشکیل می دهند شایعه , خبری از نوع ابتدایی ترین خبرهاست که بر پایه هیاهویی بی اساس پدید می آید. شایعه انتقال پیام و خبر از طریق شفاهی است بی آنکه منبع آن شناخته شود بنابراین خبری است از هرجهت غیر دقیق، نا موثق و ناقص. شایعه بیان نگرانی ها و اضطراب های بخشی از مردم در برابر فریب اطلاعاتی است. شایعه کسی را قانع نمی کند، چیزی را به زبان می آورد که عموم حاضرند آن را باور کنند. شایعه گرچه با شواهد پشتیبانی نمی شود با این حال گسترش می یابد، چون مردمی که آن را می شنوند بازگو می کنند. فرد فقط وقتی شایعه را تکرار می کند که بعضی از نیازهای او بدین وسیله برآورده شود.هنگامی که شایعه به سرعت و در سطح گسترده ای منتشر می شود بدین معنی که در میان مردمی که آن را تکرار می کنند نفرت، ترس و یا امید گسترش یافته است. حتی مردمی که به شایعه اعتقاد ندارند آنرا بازگو می کنند زیرا بدین وسیله، امکانی برای بروز هیجانات خود که در غیر این صورت باید سرکوب شود پیدا می کنند. شایعه اعتبار خود را از تواتر و شیوع خود مى‌گیرد یعنى از هرکس بپرسیم که علت صحت این خبر چیست، پاسخ مى‌دهد” “چون همه مى‌گویند پس صحت دارد. شونده نیز براى پذیرش آن مطلب کمتر به دنبال دلیل و مدرک واقعى است، بلکه به شیوع و تواتر آن بسنده مى‌‌کند. مى‌گویند: شایعه چون آب دریاست یعنى هرچه نوشیده شود، بیشتر ایجاد عطش مى‌کند. چرا که معمولا شایعه ایجاد ترس و نگرانى در جامعه مى‌نماید و مردم به علت عدم دسترسى به اطلاعات دقیق به آن پناه مى‌برند و آن را دهان به دهان نقل مى‌کنند و گاه بر آن مى‌افزاید. در انتخابات براى فشار بر رقبا، در دوران بى‌خبری‌ در دوران ابهام در اخبار، در زمان کم‌اطلاعی براى تخریب دیگران، براى تقویت روحیه همسنگران و براى تخریب روحیه رقیبان شایعات به حرکت مى‌افتند. تایید و تاکید صاحبنظران این است که شایعه در شرایطى بروز مى‌کند که درباره موضوعى که براى اکثریت مخاطبان افکار عمومى مهم است. اما درباره آن اطلاعات وجود ندارد اطلاعات موجود مبهم، ناقص و ناکافى است. هرگاه مساله‌‌اى مهم در جامعه باشد و یا بروز کند، اما نسبت به آنها ابهام و پوشیدگى ایجاد شود و اخبار آن به درستى و صادقانه مطرح نشود، اهمیت و ابهام افکار عمومى را وادار مى‌کند که جوینده حقیقت و اطلاعات باشند، سپس فرصتى ایجاد مى‌شود تا فرصت‌طلبان  از آن بهره گیرند، لذا به طور عمده علت شایعه بى‌اطلاعى مردمان از وقایع ملموس است علاوه بر اینکه در همه بحران‌ها شایعه وجود دارد یا بوجود مى‌آید نکته قابل طرح در باب کژ کارکردهای  شایعه سازی در روند انتخابات این است که اشاعه فرهنگ شایعه پراکنی منجر به ایجاد فضای بی اعتمادی در جامعه می شود، به گونه ای که  مردم نسبت مردم، مردم نسبت به حکومت ها، مردم نسبت به رسانه ها و … بی اعتماد می شوند و از هرخبری فارغ از( صحیح یا نا صحیح بودن)  به دیده تردید می نگرند. اخبار ساختگی همچنین میتوانند امنیت اجتماعی را مخدوش کنند . یک جامعه متعادل باید در هر شرایط،  (فارغ از بحران ها یا رویدادها ) به گونه ای هنجارمند به حرکت خود ادامه دهد و به نحو مطلوب روح جمعی خود را حفظ نماید ، سم پاشی های انتخاباتی منجر به آسیب به پیوندهای اجتماعی می شود در آستانه انتخابات  پیش رو از مسولین و  رسانه ها انتظار میرود نسبت به شفاف نگه داشتن فضا اقدام نمایند، و همراه با انتشار اخبار موثق،  اخلاق و دانش هم در کنار آنها ایجاد کنند.  تا بحران خبری و اطلاعاتی منجر به مملو شدن جامعه از اکاذیب و فریب اذهان عمومی نگردد و در این شرایط بتوان حس اعتماد جمعی را همچنان در جامعه حفظ کرد  تا شاهد فضای هنجارمند و قانون مدار در انتخابات پیش رو باشیم.