چند سال پیش از مسیری عبور می کردم.پیرمردی مشغول دیوار چینی سنگی بود .بعدازخداقوت ،شروع به بلند کردن سنگ ها به کمک پیرمرد کردم.همزمان با هم سنگی بزرگی را بلند کردیم و بر دیوار سنگی گذاشتیم. پیرمرد نگاهی به سنگ انداخت و گفت؛ هنوز "عدل"نشده.کمی جابجایش کردیم و گفت :حالا عدل شده است.از نظر پیرمرد همین که سنگ در جای مناسبش قرار گرفته ،عدل شده بود.. بعدها در یکی از کتاب های شهید مطهری تعریفی از عدل خواندم که بسیار شبیه قرار گرفتن سنگ پیرمرد بر دیوار سنگی بود، شهید مطهری "عدل"را قرار دادن هر چیز وقرارگرفتن هرشخص در جایگاه مناسب خود تعریف کرده بود.

تعریف از عدل شهید مطهری و حکایت سنگ پیرمرد، حلقه ی گمشده جامعه امروز ایران می باشد.جامعه مسلمانی که داعیه دار عدالت علی می باشد.اما متاسفانه ذره المثقالی از آثار عدالت در آن رویت نمی شود. از نظر اکثریت بشر وتمامیه ادیان ودانشگاه های علمی دنیا،زمانی در یک کشور توسعه وپیشرفت حاصل می شود که عدالت سرلوحه ی حکومت داری قرار گیرد. عدالت :قانونی هست که اجرای آن در هر کشوری تضمین کننده ی کمال انسان های آن کشور خواهد بود.عدالت نسیمی خواهد بود که وزیدنش بر هر دیاری ،پیام آور شادی و سلامتی برای ساکنان آن دیار می باشد. عدل و عدالت در کل جوامع بشری داری یک معنا و مفهوم معین ومشخص می باشد. اما شاخه وبرگ های عدالت در جوامع مختلف ،تعریفات خاصی برای هر ملت دارد. در کشور ماشاخه های متفاوت عدالت به وفور در معرض تبرهای ظالمان و منفعت طلبان قرار می گیرند.البته در صورتی تحقق ،رعایت عدالت در شاخه های مختلف می تواند زمینه ی پیشرفت کشور را ایجاد کند.به طور مثال اگر عدالت آموزشی اجرا شود یعنی تمام مردم از شرایط آموزشی یکسان برخوردار باشند، بتبع آن بی سوادی وبی فرهنگی در کشور ریشه کن خواهد شد. اگر عدالت بهداشتی اجرا شود یعنی امکانات پزشکی به طور یکسان و با در نظر گرفتن جمعیت هر منطقه تقیسم شود یقینا کمتر شاهد مرگ و میر مردم فیقر در گوشه های دور افتاده کشور خواهیم بود. اگر عدالت شغلی اجرا شود یعنی افراد با توجه به تخصص خود بکارگیری شوند و رانت بازی از بین رود ،نه اینکه افراد گردن کلفت وصاحب نفوذ هر کدام دارای صد شغل متفاوت باشند و آن طرف دیگر قضیه آمار درصد بیکاری جوانان در کشور دو رقمی باشد.اگر عدالت شغلی ایجاد شود،دیگر شاهد فقر،دزدی،طلاق،اعتیاد و خودکشی رایج در بین جوانان در هیچ زاویه ای از این دیار نخواهیم بود. اگر عدالت شهروندی رعایت شود،یعنی اینکه به تمام افراد جامعه به یک چشم نگاه شود ،نه اینکه توانایی وتخصص افرادی را به خاطر اعتقادات ومذهب ،قومیت ،شمالی وجنوبی بودن وطایفه گری نادیده گرفت وبا چنینین تبعیضاتی دلایل انزوا و فرار نخبه گان از کشور را سبب شوند. .قاعدتا پایبند بودن یک حکومت به ارکان عدالت و آثار عملی عدالتمندی در جامعه ،مردم را روز به روز بیشتر وابسته،دلسوز و متعصب تر به حاکمان خود خواهد کرد. عدالت یعنی قرار گرفتن هر شخص در جایگاهی که شایستگی آن را دارد.چیزی که کنون در کشور ما به عنوان یک رویا برای مردم خواهد بود.رانت و باند بازی حاکمان و استفاده از ژن ها خوب و آقازاده ها در مناصب حکومتی همچون تیری زهرآگین قلب عدالت را متلاشی خواهد کرد.فساد ،دزدی،عقب ماندگی اقتصادی،رکود اقتصادی،تورم و بیکاری همه از محصولات بی عدالتی در کشور می باشد که نشات گرفته از عدم استفاده از هر چیزی و هر شخصی و به طور کلی هر قانون در جایگاه مناسب خود می باشد .اگر فرد با عنایت به ظرفیت خود در منصب مناسب قرار گیرد.براحتی می تواند وظیفه که در حد توانش می باشد انجام دهد و به هیچ وجهه جامعه دچار اختلال وهرج ومرج نمی شود.

وقتی وارد خانه ی خود می شوید و می بینید همه چیز به طور منظم در جای مناسب خود قرار دارد و به قولی دکوراسیون خانه زیباست ،لذت می برید ولحظات شیرینی همراه با آرامش برای شما پدید خواهد آمد تصور کنید از خانه که بیرون می آید ،وضعیت جامعه نیز چنین باشد.یعنی رئیس فلان اداره، متخصص امور مربوط به ریاست خود باشد،قانون مربوط به تجارت در جای خود اجرا شود،هر جنسی با توجه به کیفیت خود در جایگاه مناسب فروش قرار گیرد،فلان ماشین با توجه به کیفیت خود قیمت گیرد،هر صنفی که چیزی تولید،انتقال و توزیع می کند با در نظر گرفتن کیفیت واقعی آن جنس را عرضه نماید.

مسلما تمام مشکلات و معظلات جامعه ناشی از بی عدالتی فراگیر در کشور می باشد و مسولان زیادی آمده بودند وشعارهای رنگین بر پایه عدالت در راستای عوام فریبی بر پرچم های خود مکتوب و علم کردند ،اما آنچه پر واضح است اجرای عدالت به شعار بسنده نمی کند و نیارمند همتی بزرگ ،قلبی پاک،روحیه ی خدمت و شجاعتی علی وار می باشد .قاعدتا اجرای عدالت برای هر فرد تاون دارد ،اما شیرینی پس از اجرا و نتایج آن می تواند سعادت یک ملت را بهمراه داشته باشد..