افراد وقتی بیرون از قدرت هستند نسخه های عجیب و غریبی می پیچند و تزهایی ارائه می دهند که گاهی به نظر می رسد در علوم سیاسی و جامعه شناسی حق آنها خورده شده و استعدادشان نادیده گرفته شده است.

به گزارش افتونیوز، یکی از مدیران کل ستادی استانداری که در دوران علی محمد احمدی استاندار سابق منصوب شد در جمع های خصوصی با دوستان قسم جلاله یاد کرده بود که بعد از رفتن احمدی حتی برای یک روز در مقام مدیرکل نخواهد ماند.

این مدیرکل که احتمالا با خود محاسبه کرده بود که احمدی تا پایان کار دولت تدبیر و امید در کسوت استانداری می ماند این سخن و قسم خود را چندین بار دیگر نیز تکرار کرده بود که پس از احمدی نمی ماند اما محاساتش اشتباه از آب درآمد!

اکنون نزدیک به ۲۰ روز از تودیع احمدی استاندار سابق و معرفی کلانتری به عنوان استاندار جدید می گذرد اما گویا شهد قدرت در دهان این مدیرکل شیرین تر از آن است که قسم خود را ادا کند و احتمالا در فکر کفاره این قسم دروغ است. البته شاید بتوان با کفاره دادن، قسم جلاله را رفع و رجوع کند اما نمی دانم چگونه روی نگاه کردن به افرادی را دارد که در حضور آنان قسم خورده بود.

البته با توجه به حرفهای این مدیر محترم در دوران استانداری خادمی که دولت را له شده در زیر پای نمایندگان می دانست و حتی شان خود را اجل می دید که حتی مسئولیت استانداری را بپذیرد این قسم دروغ چیز عجیبی نیست.

وی در اظهارنظرهای در آن دوران گفته بود: دولت به شکم مجلس رفته و نمایندگان تعیین تکلیف می کنند و شان آن پایین آمده و من تا اینگونه است حتی اگر استانداری را به من پیشنهاد کنند قطعا نمی پذیرم.

ناگفته نماند که همین دوست بزرگوار در دوران احمدی مدیرکل شد که او نیز به باور بسیاری منصوب مستقیم یکی از نمایندگان پرقدرت و بانفوذ استان بود!!!

شاید این مدیرکل قسم دروغ خورده! که مسئولیت مهمی در برگزاری انتخابات آتی مجلس در استانداری دارد این مهم را بهانه کند که با توجه به اهمیت انتخابات نمی توانم استعفا دهم ولی باید گفت می‌توان مثالهای زیادی از تغییر فرماندار یا استاندار در کشور در زمان اندک باقیمانده به انتخابات آورد تا این بهانه وی نیز کارگر نیفتد.

تا جایی هم که اطلاع داریم این مدیرکل حتی به صورت شفاهی نیز استعفا نداده چه رسد به کتبی و رسمی!

هر چقدر بیشتر فکر می‌کنم به جز شیرینی قدرت چیزی نمی‌تواند این مدیرکل پرهیاهوی و پرحاشیه استانداری را از ادای قسم دروغش باز دارد...

دگر آن که گفتا: ستمکاره کیست؟ / بریده دل از شرم و بیچاره کیست؟ هر آن کس که او پیشه گیرد دروغ / ستمکاره‌ای خوانمش بی‌فروغ      (فردوسی)