جناب آقای دکتر تاجگردون با اهدای سلام و آرزوی بهبودی و بهروزی همانطور که همه مطلعیم آقای دکتر هدایت‌خواه طی نامه‌ای از شما دعوت کرده تا در محیطی دانشگاهی به مناظره پیرامون انقلابی‌گری بپردازید. می‌دانم هم اوقات آنجناب به سبب اشتغالات فراوان ضیق است و هم خاطر شریفتان به علت بیماری اخیرتان رنجور است؛ لذا اصل سخن را چندان معطل نمی‌گذارم و گفت‌وگو را به اطاله نمی‌کشانم. لذا جسارتاً پیرامون این درخواست آقای هدایت‌خواه چند نکته به عرض می‌رسانم.

۱- دریافت انگیزه‌های ایشان کار سختی نیست و پیشاپیش پیداست که او اینبار نیز سودای انتخابات در سر دارد و می‌خواهد با مناظره با شما با یک شروع جدی به عرصه برگردد. این البته حق ایشان است. آقای هدایت‌خواه یک فعال سیاسی است و شما نیز یک مسئول در نظام سیاسی؛ لذا طبیعی است که چنین درخواستی داشته باشد. از همین روی، اینکه رقیب، انگیزه‌های انتخاباتی در سر دارد، چندان نباید محل بحث و مخل نتیجه‌گیری شود. ایشان با هر انگیزه‌ای حق دارد درخواست دهد که با شما حریف شود.

۲- سطح و تراز او نیز گونه‌ای نیست که نیاز باشد برای گفت‌وگو با شما، زیر پایش سطل بگذارد و یا اینکه حاجت افتد حضرتعالی قامت مبارک را خم کنید. او یکی از نمایندگان تاثیرگذار مجلس بود. اکنون نیز از جمله اصولگرایان متنفذ ملّی شناخته می‌شود. البته من نیز در قضاوتم، شما را بر جای مهتری و مهمتری می‌نشانم اما به‌گمانم ایشان واجد آن درجه از اهمیت است که به درخواستش پاسخ داده شود. همانگونه که شما تا کنون به گفته‌های او در سخنرانی‌هایتان پاسخ داده‌اید.

۳- اینکه پاره‌ای از دوستان، از سرِ خیرخواهی و شفقت، می‌نویسند که دکتر هدایت‌خواه فقیهی سخنور است و دکتر تاجگردون مدیری اقتصاددان، و از این روی حکم می‌دهند که حریف یک میدان نیستند و شما را از این آوردگاه حذر می‌دهند، چندان به صلاح شما نیست. این سخن بیش از اینکه در تحقیر رقیب شما باشد در تخفیف شما است. چراکه دفاع از ایده سیاسی و "جریان متبوع" و توجیه عقلانیت ایده مطلوب حکمرانی، بر ذمه همه کارگزاران و کنشگران حوزه سیاسی است. مفهومِ مخالف سخنِ موافقانِ شما، متضمن ضعف شماست. من البته اینگونه نمی‌اندیشم؛ به نظر من شما توانایی مناظره با رقیبتان را دارید. از قضا، اقتصادخوانیِ شما بیش از فقه‌دانیِ رقیبتان بکار این مناظره می‌آید. شما بیش از دو دهه است که مسئولیتِ ارشد در نظام برنامه ریزی کشور دارید. علی‌القائده هیج‌کس نباید به اندازه شما بر عقلانیت حاکم بر برنامه‌های توسعه کشور اشراف داشته باشد. این عقلانیت بیشترین پیوند را با عقلانیت ایده حکمرانی (که انقلابی‌گری یکی از آن ایده‌هاست) دارد. لذا اگر تخصص دانشگاهیِ و سابقه کاریِ کسی در ارتباط با موضوع مناظره باشد، تخصص و سابقه شماست. علی‌الاصول اگر در این زمینه نابرابری پیشینی وجود داشته باشد آن نابرابری به نفع شماست.

۴- البته من به هیچ روی، زیر بارِ اینگونه استدلال‌ها نمی‌روم؛ هر کسی که به این حوزه قدم می‌گذارد (چه آنکه مسئولیت مهمی در تراز مسئولیت شما داشته باشد)، باید بتواند از ایده مطلوب حکمرانی‌اش در مقابل هرکس دیگر دفاع کند. اقتصاددان باشد یا فقه‌دان فرقی نمی‌کند؛ که اگر فرقی می‌کرد هم، اقتصاددانی بیشتر بکارش می‌آمد تا فقه‌دانی!

۵- اکنون صحنه اینگونه آرایش یافته است. در یک سو، دکتر ستار هدایت‌خواه است که از بزرگان اصولگرا است و درطرف دیگر دکتر غلامرضا تاجگردون است که از بزرگان اصلاح‌طلب است. هر دو، نماد و برند "جریان متبوع" هستند. هرکدام پاپس بکشند پیام شکست "جریان متبوع" را مخابره کرده‌اند.

۶- از همین روی، در کمال تواضع به عنوان عضو کوچکی از جریانی که شما از بزرگان آنید، خواهشمندم حریف‌خواهیِ دکتر هدایت‌خواه را بی‌پاسخ نگذارید. البته بر محذورات و معذورات حضرتعالی واقفم (محسوس‌ترین آن، بیماری و عمل جراحی اخیر شماست)، اما با این وجود، درخواست و رجز رقیب را نمی‌توان بی‌پاسخ گذاشت. اگر به علت بیماری و یا معذورات دیگر صلاح نمی‌بینید خود به مناظره بروید، به یک طریق دیگر اقدام کنید. قلم بردارید و برای او بنویسید که دوستان دیگر که وقت آزادتری دارند زحمت مناظره را خواهند کشید و حواله سر رقیب را به زحمت رفیق دهید و از رفیقانِ ره استمداد همت کنید. من نیز با تواضع به عرض می‌رسانم که حاضرم در این مسیر انجام تکلیف کنم. از سایر "رفیقان ره" هم درخواست دارم برای انجام این مناظره احتمالی با آقای هدایت‌خواه اعلام آمادگی بفرمایند.

باپوزش از اوقات فرسایی --------------------------------- حامدِ وکیلی دوازدهمِ آذرِ ۱۳۹۷