در زمانه ای که بعضی مدیران و مسئولان موسسات اعتباری ، شرکت نفت و بانک و ... به فکر پر کردن جیب هاشان با دلارهای بیت المال و فرار به آن سوی مرزها هستند، اندک مدیرانی پیدا می شوند که خدمتی رجایی مانند را سرلوحه ی کار خود قرار می دهند دکتر داوری یکی از این اشخاصی است که بارها از حقوق خودش کسر کرده تا هرچند اندک اما چیزی به خزانه ی بیت المال افزوده باشد ایشان می شود گفت تنها مدیری بود که هیچگاه حق ماموریت نگرفت با شبانه روزی کارکردی حدود هجده ساعت هیچ گاه اضافه کار دریافت نکرد چرا که اعتقاد داشت وظیفه ی هر ایرانی خدمتی صادقانه و بی چشم داشت به بیت المال است. ایشان چون دکتر چمن از معدود افرادی بودند که با وجود جانباز بودن هیچ گاه حاضر نشدند از این ویژگی به جهت دریافت تسهیلات و یا حتی استفاده از این آیتم در حکم حقوقیشان راضی شوند! چرا که خدمت را چه در پشت خاکریز جنگ و چه پشت میز کار وظیفه ی خود می دانستند. دکتر داوری شاید تنها مدیر عصر حاضر باشد که بیشتر ماموریت ها را با ماشین و هزینه ی شخصی رفت و آمد کرده تا خدای ناکرده حقی از حق الناس یا حق الله را پایمال نکرده باشد موید این ادعا افرادی که با دکتر داوری حتی برای یک بار برخوردی داشته باشند ایشان را به قانونمداری و مبادی انضباط کاری می شناسند. دکتر داوری نمونه ی زنده ی رجایی زمانه است اگر قدرش را ندانستیم اینچنین بی رحمانه به قضاوتش ننشینیم چرا که همه می دانیم حق ایشان نبود برخوردی اینچنین دور از عدل و انصاف. دکتر داوری اگر مقررات اداری را مو به مو اجرا می کردند بدلیل ترس از حق الله و حق الناس بود و اگر به مدیری گاها سخت می گرفتند بخاطر همان حلال و حرامی بود که حتی در کوچکترین کلامشان به آن معتقد بودند. پرسنل مرکز بهداشت و بیمارستان از سخت کوشی ها و تلاش های شبانه روزی ایشان جهت احقاق حقوق کارمندان مطلع هستند و اکثریت به عدالت کاری ایشان اذعان دارند. متاسفانه جو حاکم بر بعضی ادارات جو چاپلوسی و دروغگویی ست جوی که نه دکتر چمن تاب تحملش را آورد و نه به تبع آن دکتر داوری توانست در این فضای مه آلود به کار عادلانه ی خود ادامه دهد. اعتقادی که دکتر داوری داشتند و دارند این بوده که دنیا محضر خداست مبادا در محضر خدا خطایی مرتکب شوید و ایشان که سرلوحه ی کارشان کتاب آسمانی محمد (ص) بوده جایی در سیستم معیوب فکری بعضی مدیران نداشتند چرا که برای بودن در کنار بعضی آدمها باید به رنگ خودشان دربیایی و دکتر داوری چون آفتاب پرست قادر به رنگ عوض کردن با توجه به منافع شخصی و لزوم زمانه نبودند بلکه ایشان همانقدر خاکی عمل کردند که گویا هنوز هم در دوران دفاع مقدس و با همان لباس خاکی رزمندگان اسلام در حال جنگیدن جهت احقاق حقوق مسلمین اند! خدای به سلامت دارند رجایی زمانه را هرجای این خاک پهناور باشند و می دانیم چون گذشته به فکر مردم اند چه پست و منصبی داشته باشند و چه، چون گذشته به کسوت رزمندگان خاکی و بی غل و غش در حال گذران زندگی باشند. بقول مهندس بازرگان : ما توبیخ می شویم ، تهدید می شویم، و کشته هم می شویم اما تسلیم حرف زور نمی شویم. مصطفی فخری