در حالیکه چند روز اخیر بحث استیضاح سه وزیر،موضوع داغ رسانه ها ومجلس شده است.مطلبی که یکی از سایت های کشور در مورد هزینه ی جلسات مجلس در این دو روز استیضاح منتشر کرده قابل تامل است. در این سایت با یادآوری سخنان آقای فلاحت پیشه در مورد هزینه ی جلسات مجلس ،با یک حساب سرانگشتی حداقل بودجه مصرفی در این دو روز را 270میلیاردتومان برآورد می کند. طبق آمار آقای نماینده هزینه هر دقیقه جلسات مجلس حدود 300میلیون تومان می باشد. با این اوصاف اگر هر جلسه استیضاح 5ساعت طول بکشد(جلسه استیضاح آخوندی در اسفند 95حداقل5ساعت) بوده هزینه مصرفی هرجلسه برابر 90میلیارد تومان می شود وبرای سه وزیر جمعا 270میلیارد تومان پول بی زبان بیت المال دود می شود..

براستی چرا چنین اتفاقاتی در این مملکت رخ می دهد؟آیا مجلس محترم رسالت مطالبه گری خود را در راستای خدمت به مردم یا جریانات پش پرده جلو خواهد برد؟ آیا نماینده گان عزیز از روی احساس وخودنمایی ،فضای وزارتخانه ها و کشور را متشنج می کنند یا واقعا دلایل منطقی در کار بوده است؟آیا فرایند استیضاح یک شوی سیاسی بوده برای سرگرم کردن مردم جهت فراموش کردن مشکلات عدیده اقتصادی وبیکاری یا جهادی بزرگ در راه خدمت به بخش ها مرتبط با این وزارتخانه ها در پیش رو داریم؟ این سوالات مشت کوچکی از خروار سوالات مبهمی هست که اکنون در ذهن هزاران جوان بیکار ایرانی وجود دارد. اما با عنایت به آمار ابتدایی این مطلب ،خدمت نماینده گان مردم اعلام می شود که با هزینه ای که صرف این سه استیضاح می شود می توان 9000وام 30میلیون با بهره کم جهت اشتغالزایی به جوانان بیکار روستایی پرداخت کرد.همین جوانانی که برای گرفتن وام های با سودهای خدا درصد جهت کارآفرینی باید هفت خان رستم را رد کنند وعهدنامه ی ترکمنچای را بین خود وبانک ها امضای کنند.. البته اگر مسولان محترم از بیکاری جوانان ناراحت نمی باشند .اما باید طبق موازین اسلام برای ازدواج جوانان چاره اندیشی کنند .مبلغی که در استیضاح صرف می شود که نتیجه اش همچون هندوانه سربسته خواهد بود که آخرش هم سفید از آب درمی آید. برای رضای خدا جهت تسهیل در پرداخت وام ازداوج 18هزار نفر معادل 9000زوج که گاها انتظار وام ازدواج برایشان به اندازه عمر نوح خواهد بود اقدامی صورت گیرد .البته باید گفت در این دوفقره کار مبلغ هزینه شده به مرور زمان به مقدار بیشتر به حساب بیت المال واریز می شود. شایان ذکر است با این پول می توان درد های زیادی مانند:کمک به خانواده های تحت پوشش کمیته وبهزیستی،کمک به آزادی زندانیان،زنان بی سرپرست،کودکان سرطانی،ساخت درمانگاه ، مدرسه وجاده،کمک به کودکان کار و هزار معضل دیگر که دو نمونه بالا به نمایندگی ازکوله بار درد جوانان این مرز وبوم بیان شد.. خدمت نماینده گان محترم عرض کنم که صاحب اختیار مردم شمایید،کار نکنید که که جلسات مذکور مصداق ضرب المثل(نه خانی آمد،نه خانی رفت) باشد.برای قیامت تان که باشد اندکی درچنین جلساتی به فکر مردم باشید.