زمانه زمانه ی تغییرات  زمانه ی حرکت سیالت وتنوع است ؛درجهان امروز چیزی نیست که ازموج تغییرات مصون وایمن مانده باشد. مد و مدگرایی نیزتجسم و تجلی تغییرات درجهان امروز است؛ امروزه از هر دری که وارد میشی به هرسمتی که سرت را میچرخانی تابلوهای تبلیغاتی باچراغ های چشمک زن خودنمایی میکنند از تبلیغ شیرخشک؛ماشین و لباس گرفته ... و امان ازدست این مدکه یجورایی افرادو به هرشکلی که دلش میخواد درمیاره !حتی اگر درشان افراد نباشه ؛اما چه کسی یاچه کسانی این مدامروز جامعه رو میسازند؟؟؟؟. پوشش فرهنگ یک کشوراست  چرا که پوشش یک کشور نشانه ی تفکرات آن جامعه است در واقع مدگرایی یکی از پدیده های اجتماعی معاصراست وشایدکمترکسی باشد که درگیرآن نباشد و با بررسی ابعادمختلف بشرروشن میشود که پدیده ی مد همیشه درتاریخ بوده است و این موضوع  در دوره هایی ازتاریخ باگزینش و انتخاب درچهارچوب های فکری-اعتقادی جامعه صورت گرفته است . . مدگرایی جزلایه های بیرونی و حساس جامعه میباشد و نمادها آیینه ای هستند که روح حاکم وفرهنگ جامعه درآن دیده میشود و یکی ازفراگیرترین نمادهاکه دارای اهمیت ویژه ای در جامعه هستند لباس و پوشش رایج آن جامعه است؛جامعه ی ایرانی دارای فرهنگ اصیل و مطابق باشأن و شخصیت زن ومرد ایرانی بوده اما امروزه تربیت واستفاده ازشبکه های ماهواره ای و اینترنتی بدون توجه به حدود ازعوامل تقلیدازفرهنگ غربی میباشد  وقتی درجامعه ای غلبه باحجم غربی باشد به دنبال آن آرمانها وهنجارهای جامعه شکننده وجوان دچاردوگانگی خواهدشد.دررابطه بامسئله ی پوشش رویکردهای مختلفی مطرح میباشد:الف:   عده ای براین باورندکه پوشش امری شخصی است و افرادبه تناسب  فردیت خوددرجهان امروزمیتوانندهرلباسی که خودبخواهندبپوشند؛دراین رویکردمیل وعلاقه ی شخصی است که تعیین میکند ماچه بپوشیم وچه نپوشیم؟ دراین رویکردافرادمعتقدندکه انسان وانتخاب هایش بایدملاک ومحور باشد. ب:برخی دیگربراین باورندپوشش امری جمعی وعمومی میباشد و بایدبا هنجارها و ارزشها و عرف جامعه همخوانی و تطابق داشته باشدواین هنجارهاست که رهنمودکننده و حهت دهنده ی مصرف ما میباشد این گروه بیشترخواهان حفظ و نگهداری عرف و مناسک میباشد. ج:اما رویکرد سوم ترکیبی از دو رویکرد قبلی میباشد آنها معتقدند مرزمیان انتخاب شخصی افراد و عرف جامعه همواره بایدحفظ شود و باید هم به ذائقه وعرف شخصی توجه شود و هم بستر و زمینه ی جامعه را همواره مدنظرداشت. اما امروزه درجامعه شاهدخانم هایی هستیم که پوشیده انداما عریانند که این با فرهنگ جامعه ی ایرانی همخوانی ندارد و درمقابل برخی مردان زیبایی همسرخویش راباعموم به اشتراک گذاشته و آن رانشانه ی روشنفکری و به روز بودن  میدانند اما در واقع بایدگفت: دوست عزیزسیب زمینی نباش!!! و افسوس از روزی که بی دینی نشانه ی روشنفکری باشد...!یکی دیگر از مواردی که در جامعه خیلی به چشم می آید آرایش مردان است که به هیچ وجه با فرهنگ ناب ایرانی مطابقت ندارد به طوری که هنگامی درخیابان قدم میزنی ظاهر زنانه برصورت مردان خودنمایی میکند؛فرهنگ نامناسبی برجامعه حاکم شده است برخی از جوانان نیزکورکورانه و بدون تفکرکارهای تبلیغ شده ای فرهنگ های دیگر را تقلیدمی کنند و میل به امروزی شدن ناخواسته افراد را به پیروی از الگوهای بیگانه می کشاند؛در گذشته الگوی رفتاری جوانان خانواده بود اما امروزه جوانان به ارزشهای دیگری روی آوردندکه درانتخاب نوع پوشش و طرز صحبت و...باعنوان مد یاد میکنند. درحقیقت همه ی انسانها به زیبایی و آراسته بودن علاقه دارند و میخواهند با دیگران متفاوت باشند اما همین آراستگی باید مطابق باشأن و منزلت زن و مرد ایرانی -اسلامی باشد و طوری نباشد که نگاه انسانی افراد به یکدیگر تبدیل به نگاه ابزاری شود پوشش هر زمان و مکان باید متناسب با مقتضیات آن زمان و مکان باشد و این همان ارزشهای حاکم برجامعه است... درنتیجه تجربه ی دهه های گذشته درجامعه ی ایرانی نشان دهنده ی این است که دیگرنمیتوان سبک و الگوی خاصی را ازمنظر رسمی دولت به مردم و جوانان تحمیل کردو دست برقضا هر زمان که الگوی خاصی از دولت و حاکمیت به جامعه ارائه شده شاهد مقاومت مردم در برابر آن بوده ایم بنابراین  باید باشناخت زمینه و بستر اجتماعی موجودو اشراف از معانی ذهنی جوانان سعی در ارائه ی الگوهایی داشت که هم حسن تنوع طلبی و مصرف گرایی جوانان را تامین کند و هم بتواند عرف و هنجارهای اجتماعی را حفظ نماید چرا که این هنجارها و مناسک اجتماعی هستند که جامعه راثبات می بخشند...