بسمه تعالی جناب دکتر روشنفکر بسیار خرسندیم که در راستای وحدتی که در بویراحمد و دنا ایجاد کرده اید و درراستای احساس مسولیتی که به عنوان یک فعال سیاسی در قبابل مردم دیار خویش بر دوش خود احساس می کنید و به پیروی از فرمایشات حضرت امام خامنه ای، مسایل مربوط به این دیار را این چنین موشکافانه بررسی و تجزیه و تحلیل می نمایید.بسیار خوشحالیم که چون شمایی داریم که حرف دل این مردم را به گوش مسولان می رساند.اقای دکتر همه می دانیم که حرف هاای امروز شما حرف دل حداکثری مردم این دیار است.اما جناب دکتر میخواستم این را بگویم که در این رابطه قطعا کسانی هستند که به حمایت از اقای نظری از شما انتقاداتی خواهند کرد، اقای دکتر بدانید که این ها همان همان هایی هستند که که منافعشان توسط اقای نظری تا به الان تامین شده است همان هایی که عمر سیاسییشان و وجودشان در صحنه های سیاسی به وجود نظری ها بستگی دارد نه پشتوانه مردمی. همان هایی که برای حضور در صحنه سیاسی حاضر هستند به هرکار پسندیده و ناپسندی دست بزنن تا منافعشان را از دست ندهند. پس بایسیتید و مقاومت کنید و درمقابل سرزنش این عده انگشت شمار خم به ابرو نیاورید که ما همچنان یا مهدی گویان تا اخر ایستاده ایم.

#صدای_قدمهای_روشنفکر ✔️ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ ﺑﺎ ﭼﺮﻡ ﻧﺎﻣﺮﻏﻮﺏ، ﮐﻔﻪ ﻃﺒﯽ ِ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ، هﻮﻝ ﻭ ﻮﺵ 80 ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻥ، ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺻﺤﻦ ﺣﯿﺎﻁ ﻋﻤﺎﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﯽ ﻧﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺯﯾﺒﺎ، ﺗﺮﮎ ﺧﻮﺭﺩﻩ، ﮐﻤﯽ ﻓﺮﺳﻮﺩﻩ، ﺑﺮﻕ ﻧﯿﺎﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻣﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﻔﺶﻫﺎ، ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﯼﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺍﺵ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﻭ سرشاد و سرﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳت ، ردپایش درهمه جاﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪﻫﻨﻮﺯ ﭘﺎﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﯼ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﺗﻠﻔﻨﭽﯽِ ﺧﻮﺍﺏﺁﻟﻮﺩِ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﭘﺎﯼ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻨﺪﺍﻧﺪﻥ ﻣﺮﺩﻡ، ﺗﻘﻠﯿﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﻐﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭘﺎﯼ ﻧﮕﺎﻩ ﺣﺴﺮﺕ ﺧﻮﺭﺩﮤ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻭﺝ ﺟﻮﺍﻥِ ‏« ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ‏» ﻣﯽﮔﺬﺭﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺮﻋﺸﻮﻩ ﺍﻣﺎ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦِ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﻪ ﺁﺗﺶﺳﻮﺯﯼ ﻭ ﻋﻤﺮ ﻣﯽﻓﺮﻭﺷﺪ ﭘﺎﯼ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ِ ﯾﺦ ﺯﺩﮤ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ، ﻟﺒﺎﺱ ﺍﮊﺩﻫﺎﯾﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﻣﺘﺼﺪﯼ ِ ﮐﻼﻓﮥ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﭼﺮﺧﻔﻠﮏ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺎﮊ ﭘﺎﯼ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﺎﺭﻭﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺭُﻓﺘﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺻﺒﺢ، ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮﯼ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻧﺎﺑﺎﻭﺭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭘﺎﯼ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﮏ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺧﻮﺵ، ﺩﺭ ﮔﻠﻮﯼ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺷﯿﻔﺖِ ﺷﺐِ ﻓﺎﺿﻼﺏ ﭘﺎﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻦ، ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺗﻮ، ﭘﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥﻣﺎﻥ ﭘﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﭘﻮﻝِ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻣﯿﻮﮤ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻓﺴﺮﺩﮤ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ، ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ‏« ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﺎﺭﯼ‏» ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﭘﺎﯼ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺧﺎﻧﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﺑﻪﻫﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﭘﺎﯼ ﺁﻥ ﺳﯿﮕﺎﺭِ ﺧﯿﺎﻝ ﺭﺍﺣﺘﯽ ِ ﺁﺷﭙﺰ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺮﻭﺳﯽ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﯿﺪﻥ ِ ﻣﯿﺰ ﺷﺎﻡ ﭘﺎﯼ ﺑﺴﺎﻁ ﭼﺎﯼ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﺑﻠﯿﻂ ﺧﻂ ﺍﻧﻘﻼﺏ - ﭘﺎﯼ ﻟﮕﻦ ﺭﯾﺰﺍﻥ، ﻏﺴﺎﻝﻫﺎ، ﻓﺎﻝ ﻭ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﻓﺮﻭﺵﻫﺎ ﭘﺎﯼ ﻭﻋﺪﻩﻫﺎﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﺨﺶ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺩﻭﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽﺭﺳﻨﺪ ﭘﺎﯼ ﺑﻐﺾ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥﻫﺎﯼ ﻭﺭﻭﺩﯼ توسط استخدامی های حزبی وقوم گرایی ، ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﺁﻥ ﺩﻭﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﺭﺏ ﻣﻨﺎﺯﻝ، ﺁﺩﺭﺱ ﻣﻮﺳﺴﺎﺕ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻣﯽﭼﺴﺒﺎﻧﻨﺪ ﭘﺎﯼ ﺍﺿﺎﻓﯽﻫﺎ،ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ، ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﺑﻮﯼ ﻗﺮﻣﻪ ﺳﺒﺰﯼ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﭘﺎﯼ ﻫﻤﻪ ﮊﻭﻟﯿﺪﮔﺎﻥ، ﺳﺮ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﭘﺎﯼ ﺍﺣﺴﺎﺱ ِ ﯾﺎﺱ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻋﻤﻮﺯﺍﺩﻩﺍﺵ، ﻟﺒﺎﺱِ ﭘﻠﻮﺧﻮﺭﯼِ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺭﺍ ﻗﺮﺽ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﭘﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺭﻧﺞ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﮕﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮﺩ ﭘﺎﯼ ﭘﺎﺭﮐﺒﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﮐﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ خانه ﺑﺮﮔﺮﺩﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺵ،ﻋﮑﺲ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻗﺎﺏ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﭘﻮﮐﯽ ِ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻣﺮﺩ ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ ﭘﺎﯼ ﻗﺎﺑﻠﻤﮥ ‏« ﮐﻤﻪ ﺟﻮﺵ‏» ﭘﯿﮏﻫﺎﯼ ﻣﻮﺗﻮﺭﯼ ِ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﭘﺎﯼ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻣﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻔﺶﻫﺎ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺍﯾﺴﺘﻨﺪ #حامی_روشنفکر_هستم