دکتر موسی خادمی فرزندی از دیار کهگیلویه و بویراحمد سکان استانداری را از دست دکتر حسین صابری گرفت تا اولین اصلاحاتی بومی باشد که توفیق استانداری کهگیلویه و بویراحمد را پیدا کرده است. خادمی زمانی به استانداری رسید که علاوه بر آن که پولی برای خرج کردن نداشت، میلیارد میلیارد بدهی پیمانکاران پروژه های نیمه کاره دولت احمدی نژاد را جلوی خود می دید. خادمی باید بر تپه ای که میلیاردها نیکزاد صرف خراب کردنش کرده بود، چیزی با دست خالی می ساخت. خادمی در شرایطی آمد که در دوره استانداران احمدی نژاد مجوز 1400 نفر استخدام در دستگاههای دولتی متعلق به این استان بر اثر اهمال مدیران، از بین رفته بود و اکنون چند هزار بیکار دست به نامه جلوی استاندار ظاهر می شوند. خادمی آمد، خادمی شاید عیبش این بود که به مدیران و کارکنان این استان بی حرمتی نمی کرد و جز با زبان منطق و تکریم با کسی سخن نمی گوید. خادمی بدیش این است که می خواهد با نمایندگان منتخب مردم تعامل کند و برای خودش و استان حاشیه درست نکند. خادمی نقطه ضعفش این است که مانند بقیه بر میز خود در استانداری تکیه نمی زند و در سفرها و دیدارهای مکرر به دنبال این است تا در موسسات و سازمان های مختلف مبلغی برای برون رفت استان از توسعه نیافتگی کسب کند. خادمی مقصر است که بعضی ها نمی خواهند ببینند که فقط یک تفاهم نامه وی 200 میلیارد پول را به استان تزریق کرده است. خادمی خیلی بد کرده که کارخانجات غیرفعال را فعال می کند. خادمی بدیش این است که تفاوتی بین اصولگرا و اصلاح طلب قائل نیست و خود را استاندار همه مردم استان می بیند و از نظرات همه گروه ها استفاده می کند. ای کاش انها که امروز به دلیل آنکه منافعشان قطع شده و کاسه داغ تر از آش شده اند، دیروز و به هنگام آن همه خرابی هم یک صدای از آنها بلند می شد. بالاخره، خادمی بدترین عیبش این است که از خودمان است