45 روز از پایان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم گذشته است. مردم ایران روز 29 اردیبهشت قاطعانه به تمدید ریاست جمهوری حسن روحانی برای 4 سال دیگر رای اعتماد دادند، شورای نگهبان چند روز بعد انتخابات را تایید کرد، ستادانتخابات وزارت کشور با قطعی شدن نتیجه پرونده این انتخابات را بست و تعطیل شد.

رئیس جمهور منتخب درحال رایزنی و بررسی برای چینش کابینه و انتخاب وزرای پیشنهادی است و زمان قطعی مراسم تنفیذ حکم و تحلیف منتخب مردم هم مشخص شد. اما برخی افراد، گروه ها و به ویژه برخی تریبون‌ها و تریبون‌داران هنوز پایان یافتن رقابت و مبارزه انتخاباتی برای راهیابی به پاستور را باور نکرده، پیام رای مردم و شکست خود در این انتخابات را آنگونه که باید نپذیرفته و شمشیرهای مبارزه انتخاباتی را غلاف نکرده اند. از این رو با وجود اینکه چهلمین روز شکست رقبای رئیس جمهور هم گذشته است و حتی برخی رهبران جناح خواستار آتش بس شده اند، همچنان تنش زایی و هجمه و بی‌احترامی به رئیس جمهور و بی‌توجهی به رای مردم در دستورکار برخی تریبون‌ها و حاشیه برخی مراسمهای سیاسی و مذهبی قراردارد.

جمعه گذشته همزمان با طرح برخی سخنان تند علیه رییس جمهور از برخی تریبون‌ها، یکی از چهره‌های شاخص اصولگرایی که از قضا از طیف رادیکال منتقدین دولت است با انتشار یادداشتی خواستار آتش بس یکطرفه در نزاع پساانتخاباتی شده و با مخاطب قراردادن دوستان و همفکران خود خواستارپایان دادن به هجمه‌ علیه رئیس جمهور و انتخاب مردم شد. پیشنهاد آقای زاکانی را برخی دیگر از چهره‌های شاخص جناح هم تایید و تحسین کردند و با استقبال حامیان دولت هم همراه شد. همزمان طیفی از میانه‌روهای جریان اصولگرایی از جمله محمدرضا باهنر نیز تلاش تندروهای جریان برای هجمه به رییس جمهور و طرح برخی شبیه سازی ها را مذمت و نکوهش و نقد کردند. با طرح اینگونه اظهارات و پیشنهادها و گذشت چهلم شکست جریان اصولگرایی، انتظار می‌رفت به تدریج فرمان آتش بس پیشنهادی جدی گرفته شود، پیاده نظامِ جناح عقب بنشیند و هجمه و حمله‌ها علیه منتخب مردم فروکش کند.

صبح شنبه هم ترکیب شرکت کنندگان در همایش هفته قوه قضاییه این امیدواری را بیشتر کرد. سران سه قوه و جمعی از دیگر بزرگان کشور که خواه ناخواه هرکدام همسویی نانوشته ای با یکی از جناح‌های سیاسی و رقبای انتخابات گذشته دارند، در این همایش کنارهم نشستند. این دورهمی و لحن کلی سخنرانان و دیگر اظهارنظرهای اولین روز هفته، حاوی نشانه هایی از وحدت و فروکش کردن تنش های پساانتخابات بود و امیدواری‌ها به ترمیم شکاف، ختم اختلافات و بهبود اوضاع را زیادتر از قبل کرد. با این حال هنوز دقایقی از سخنان حسن روحانی در این مراسم نگذشته بود که تصویر زیرنویس عجیب و غریب شبکه خبرصدا و سیما درباره سخنان رئیس جمهور در این همایش به خبراول شبکه های اجتماعی و افکار عمومی تبدیل شد. روحانی در سخنان خود با اشاره به سختی وحساسیت کار در قوه قضائیه گفته بود «چند بار پیش و پس از انقلاب (برای کار) به قوه قضائیه دعوت شدم، اما ترسیدم که به قوه قضائیه بروم ...» این بخش از سخنان رئیس جمهور در زیرنویس شبکه خبر رسانه ملی کشور به صورت تحریف شده و وارونه اینگونه منتشر شد که «بعد از انقلاب هم چندین بار به قوه قضائیه احضار شدم، ترسیدم بروم».

عجیب‌تر از تحریف صورت گرفته در این بخش خبری، واکنش‌های بعدی مسئولین سازمان صدا و سیما و سکوت دست‌جمعی آنها در قبال اشتباه عجیب و سوال برانگیز صورت گرفته است. فارغ از مسائل حقوقی مرتبط با جعل و تحریف خبر در رسانه، اخلاق حرفه ای فعالیت رسانه ای حکم می کند که وقتی درقبال یک شخص حقیقی یا حقوقی خبر کذبی منتشر می شود، دروغی نسبت داده می شود و یا اظهارنظری تحریف و جعل می شود، بلافاصله رسانه از شخص و مخاطبان خود با صدای رسا و بدون تپق زدن عذرخواهی می کند و با فردمقصر نیز برخورد می شود. طبیعتا وقتی یک سوی ماجرا رسانه ملی باشد و سوی دیگر نیز رئیس جمهور منتخب ملت و شخص دوم کشور باشد - به خصوص با توجه به حساسیت های موجود پس از انتخابات- اخلاق و مصلحت حکم می‌کند که این عذرخواهی و تصحیح و توضیح سریع تر، صریح تر، با صدای رساتر و از سوی بالاترین مقام آن رسانه صورت گیرد.

با این حال با آنکه خبر جعل سخنان رئیس جمهور در رسانه ملی از طریق شبکه های اجتماعی و سایر رسانه ها عالمگیر شد، اما از صدر تا ذیل سازمان دراین باره سکوت کرد و فقط معاون سیما در پاسخ به پرسش خبرنگاران در اظهاراتی مبهم توپ را به زمین معاونت سیاسی(خبر) انداخت و ساعت‌ها بعد ماموریت توجیه و توضیح درباره گاف سوال برانگیز شبکه خبر به یک خبرخوانِ خوشحال شبکه داده شد تا به جای قرائت اطلاعیه عذرخواهی سازمان، خیلی طلبکارانه بگوید که اشتباه سهوی بود و دولت بهانه‌جویی نکند و تمام!

فارغ از دولتی یا خصوصی بودن، رسانه‌ها در کنار وظیفه مندی برای انتقال پیام، واجد روح و قابلیت برای انتقال فرهنگ و اخلاق و ایجاد همدلی و همبستگی اجتماعی هستند. اگرچه انتظار بی طرفی و مدعی همبستگی بودن از یک رسانه خصوصی نمی رود، اما برعکس رسانه‌های وابسته به دولت‌ها و نهادهای عمومی و علمی معمولا هم مدعی سیاست بی‌طرفی و عدم جانبداری از گروه های سیاسی و جریانات هستند هم مامور به تلاش برای ایجاد همدلی در جامعه مخاطبان. در کشور ما هم از قضای روزگار و به مدد قانون اساسی، فعالیت رادیویی و تلویزیونی در انحصار حاکمیتی تعریف شده و صدا و سیما تنها سازمان مجاز به فعالیت رسانه ای رادیویی و تلویزیونی در کشور تعیین شده است. طبیعتا به دلیل این انحصار و وظیفه حاکمیتی تعیین شده اصلی ترین کارویژه و وظیفه مندی موردانتظار از رسانه ملی - بالاتر از اطلاع رسانی - همین قابلیت داشتن برای انتقال فرهنگ و اخلاق و ایجاد همدلی و همبستگی اجتماعی و ملی است اما دریغ ...

*سرمقاله ابتکار