یک هفته ای است که دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را پشت سر گذاشته ایم،انتخاباتی که برای جامعه ما مهم و حائز اهمیت بوده است.ما در این صحنه اجتماعی پرشور آمده ایم تا ضمن انتخاب یک شخص اصلح اینده و مسیرمان را مشخص کنیم .آینده ای که ما با انتخابمان دو راه داشتیم تا مسیر خود و فرزاندانمان را رقم بزدیم .یک راه اینکه ما با انتخابمان برمیگشتیم به همان دوران سیاهی که بر جامعه گذشت و آثار منفی آن روز به روز آشکار میشد، و از بین بردن اثار و پیامد های منفی کاری بسی دشوار خواهد بود.

راه دیگری هم برای ما وجود داشت و آن این بود که با انتخاب فرد اصلح مسیر توسعه و پیشرفت را تا جای که میتوانیم طی کنیم و آن کوتاهی های که قبلا مرتکب شده ایم را جبران بکنیم.

ما با انتخابمان در دوره دوازدهم ریاست جمهوری همچون سال92مسیرمان را که گام نهادن در مسیر پیشرفت و توسعه و جلوگیری از آمدن نمایندگان یک جریان به ظاهر انقلابى بود ،انتخاب کرده ایم.

در این دوره از انتخابات رقابت اصلی بین رئیس جمهور فعلی و نماینده یک جریان واپسگرا سید ابراهیم رئیسی بوده است.

همان طور که شاهد بوده اید جریان به اصطلاح انقلابی با دادن و عده های غیرقابل انجام و پوشالی و وعده افزایش 4برابری یارانه و با دروغگوی و تهمت پا به میدان گذاشت .در مقابل اندیشه ای که در خون دل ملت جای دارد آمده است تا کارهای ناتمام خود را به سرانجام برساند،آمده تا ثبات را همچون 4سال گذشته بر جامعه حاکم کند،آمده تا آن قطاری که در دوران سیاه جریان واپسگرا از ریل خارج شده و در دولت دکتر روحانی به همت دولتمران به ریل برگشته را هدایت کند ،آمده تا نگذارد ما دوباره به عقب برگردیم،آمده تا اجازه ندهد آن های که روزی در مقابل مفاسد احمدی نژاد سکوت کردند سکان دار شوند و جامعه را به قهقرا و نابودی بکشانند.

یک سر قضیه انتخابات آمدن کاندیدای که خود را در معرض آرای ملت قرارداده اند ،است .اما سر اصلی و دیگر حضور مردم پای صندوق های رای بود.مردمی که در سال84با نیامدنشان کسی را به قدرت رساندند که شیوه برنامه ریزی و اجرایی را بلد نبود،مردمی که درسال 88بوسیله حاکمیت سرکوب شدند تا کوته فکری مثل احمدی نژاد به قدرت برسد که امروز صلاحیتش را تائید نکنند و او را نمک نشناس خطاب کنند.

با این وجود مردم در مواقعی حساس آمده اند .در سال92با انتخاب اصلح و شایسته شان و با پشتیبانی سید مظلوم سید محمد خاتمی و مرحوم هاشمی کسی را به قدرت رساندند تا خانه ویران شده را آوار برداری کند،در سال 94با آن همه رد صلاحیت های بی اساس از هیچ همه چیز ساختند و درسال 96بقول زیباکلام وقتی که آرزوی باران کردیم سل به پا کردند .

مردم در این دوره با شرکت در این تصمیم سیاسی بزرگ و به نوعی در این رفراندوم به وعده های پوشالی احمقانه یک جریان ارتجاعی نه گفتند،به افزایش چند برابر یارانه و ایجاد شغل 5میلیونی نه گفتند .مردم با آمدنشان به اعتدال و عقلانیت آری گفتند ،مردم در این تصمیم خودشان تکرار کردند .

مردم در این صحنه اجتماعی بخاطر سبک بودن صندوق کوچه اختر آمدند ،مردم آمدند تا حق خودشان را بگیرند و گرفتند ،آمده اند رای های که سال ها قبل از ما به زور گرفتند را بگیرند و گرفتند و بالاخره مردم آمده اند تا به عقب برنگردیم.